Όμορφες και ξένοιαστες διακοπές!
Οι επιστήμονες λένε πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος υπολειτουργεί κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Δεν έχουν και άδικο. Μετά από ένα ολόκληρο χρόνο έντασης, λίγες μέρες ξεκούρασης και ανάπαυλας δεν κάνουν ποτέ κακό. Από αυτή την άποψη όλες οι ειδήσεις των διακοπών πρέπει να είναι ανάλαφρες και δροσερές. Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο, από μια βόλτα στο φεγγαρόφωτο. Πολλοί θα ήθελαν να περπατούν ξυπόλητοι στην άμμο, ακόμα και όταν αυτή είναι καυτή. Πόσοι όμως, μπορούν να γεύονται τις μικρές χαρές της ζωής, που όσο πάνε και λιγοστεύουν;
Κάποιοι πηγαίνουν στα νησιά και έρχονται εκστασιασμένοι. «Ήταν φανταστικά!», φωνάζουν γεμάτοι ευτυχία. « Τι όμορφος κόσμος!», συμπληρώνουν. Είναι όμως έτσι; Κάθε χρόνο δυστυχώς αυτοί που απολαμβάνουν τις διακοπές είναι πάντα οι ίδιοι. Οι υπόλοιποι κάθονται στις βεράντες, τα πεζοδρόμια ή τις μικρές πλατείες και αρέσκονται να φιλοσοφούν για τη ζωή που περνά γρήγορα ή για τις δυσκολίες με τις οποίες την έχει γεμίσει ο Θεός.
Παντού και πάντοτε τα ίδια. Κάποτε, πριν λίγα χρόνια, υπήρχαν Αθηναίοι που δεν είχαν δει θάλασσα. Σήμερα υπάρχουν πολλοί Έλληνες που δεν έχουν δει από κοντά αεροπλάνο. Ας λένε ότι θέλουν οι ειδικοί για 21ο Αιώνα. Θα περάσουν πολλά χρόνια για να μπει το νερό στο αυλάκι και η πρόοδος στο σπίτι του καθενός. Η δυστυχία και η ανέχεια είναι κοντά σε όλους και γίνονται όλο και πιο ορατές. Προχτές χαράματα ξεκίνησε μια κυρία, περασμένης ηλικίας, από το Μενίδι για να πάει στην Αθήνα και να πάρει εισιτήρια εκδρομών και όταν άνοιξε η υπηρεσία δεν χορήγησαν τίποτα σε κανένα γιατί τα είχαν ήδη διαθέσει σε ημέτερους! Θαυμάστε κρατική εξυπηρέτηση για να μην την ξεχνάμε!
Ενώ δηλαδή τα Ράδια, οι Τηλεοράσεις, οι Εφημερίδες και τα Περιοδικά, ασχολούνται με τους Μεγαλοκαρχαρίες, τους Διαπλεκόμενους, τους Αριβίστες, και τους Χαραμοφάηδες, που την ξαπλώνουν, αναπαυτικά σε, Κότερα, Χρυσές Παραλίες, Πανάκριβα Θέρετρα και Απέραντες Σουίτες, ο πολύς κόσμος την βγάζει με στερήσεις. Κάθεται σπίτι, γιατί το ολιγοήμερο όνειρο κοστίζει ακριβά, το κράτος τον εμπαίζει. Του είναι αρκετό να αναπολεί τις χαμένες ελπίδες και τη μιζέρια στην οποία τον έχουμε ρίξει. Έτσι περνά η ζωή, κάποιες στιγμές ίσως πιο δύσκολη, αλλά πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη, γιατί είμαστε Έλληνες.
Πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, με τα φιλοδωρήματα και τα χαρτζιλίκια που παίρνει ο Μισθωτός ή ο Συνταξιούχος, για αύξηση; Όλοι αυτοί, ακούν για τα εκατομμύρια που κοστίζουν οι διάφορες ξενοδοχειακές διευκολύνσεις και σκέφτονται ότι το χρονιάτικο εισόδημά τους δεν θα αρκούσε ούτε για μιας βδομάδας διαμονή.
Ο κόσμος δεν είναι όπως φαίνεται και οι παραλίες δεν θα δουν, ποτέ, πολλούς από εμάς. Έχουμε, την ωραιότερη χώρα, ένα φεγγάρι που δεν σταματά να μας χαμογελά ούτε τον Χειμώνα, ένα κλίμα που ανασταίνει και νεκρούς, και όμως κάτι μας λείπει. Δεν απουσιάζει η διάθεση να δούμε τα πράγματα σωστά και να χαρίσουμε την Ελλάδα σε μας τους ίδιους! Απουσιάζει η κοινωνική συνοχή και η άνωθεν προστασία. Απουσιάζει το κράτος που δεν μας επιτρέπει να απολαύσουμε την Ελλάδα μας όπως μόνο εμείς οι Έλληνες ξέρουμε.
Σκέφτηκα, αγναντεύοντας το φεγγάρι, που σιγά σιγά μεγαλώνει, να μην αναφέρω δυσάρεστα πράγματα απόψε. Εξάλλου η ίδια η ζωή είναι τόσο γλυκιά κάτι τέτοιες στιγμές, που το καταλαβαίνεις μόλις τελειώσουν! Ελλάδα είναι βρε παιδιά! Ας βοηθήσουμε όλοι να μείνουν τα όνειρα για πάντα! Ας πάρουμε στο χέρι μια φέτα καρπούζι και ας γίνουμε χάλια! Δεν πειράζει! Χαλάλι μας, το δικαιούμαστε!