Αλυφαντής . Β Ανδρέας

Φεύγει ο χρόνος γρήγορα

Φεύγει ο χρόνος γρήγορα κι αφήνει τα σημάδια,

κι γερασμένη μας καρδιά συνήθως μένει άδεια.

 

Τα πρώτα μας σκιρτήματα τότε που ‘μασταν νέοι,

τα πρώτα χτυποκάρδια μας θυμάται κι όλο κλαίει.

 

Λένε η πρώτη αγάπη ποτέ δε λησμονιέται,

τρυπώνει μέσα στην καρδιά και μια ζωή κρατιέται.

 

Κι όταν μετά από καιρό κάπου τη συναντήσεις,

ανατριχιάζεις στο λεπτό και μέσα σου δακρύζεις.

 

Που ‘ναι τα νιάτα μας, ζωή, που πέταγε η ψυχή μας,

αγάπη κι έρωτας αγνός για πάντα στη ζωή μας.

 

Ανδρέας Β. Αλυφαντής

Απ’ το βιβλίο μου.

Στις στράτες που περπάτησα.