ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ

Η τελειότητα των νόμων της Χριστιανικής πίστεως έχει αποδείξεις, ότι προέρχεται από το πλήθος των εξαισίων θαυμάτων των Αγίων, του κηρύγματος των Αποστόλων και της ομολογίας της πίστεως των μαρτύρων. Οι πράξεις αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα, τα άπιστα και διεφθαρμένα έθνη, να μετανοήσουν και να γυρίσουν στον αληθινόν Θεόν. Οι μεγαλύτερες αποδείξεις είναι οι προφητείες για τον Χριστόν, προφήτευσαν την εξ ουρανού κατάβασιν και την εις ουρανόν ανάβασιν. Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει για την γνησιότητα των προφητικών βιβλίων, διότι τα πρωτότυπα εγράφησαν εις την γλώσσαν των Ιουδαίων, ασπόνδων εχθρών του Χριστού και υπ΄ αυτών εφυλάχθησαν.

Τα βιβλία αυτά είναι σάλπιγγες, που σαλπίζουν το μέγα της ευσεβείας μυστήριον, είναι ακράδαντα θεμέλια της Χριστιανικής πίστεως, όπως τα επιβεβαιώνουν τα άγια Ευαγγέλια. Και ο Χριστός πολλάκις προέβαλεν τα λόγια και τα σύμβολα των προφητών, προς απόδειξιν της Θεότητός Του.

Όλος ο βίος των Αγίων είναι μια αδιάκοπος και συνεχής αρετή και το εγκώμιον αυτών, προξενεί στην καρδιάν του ανθρώπου, χαράν και ευφροσύνην και την διεγείρει προς μίμησιν των θαυμασίων Τους.

Σήμερα θα μιλήσομε, για τον μεγάλον Προφήτην Ελισσαίον, του οποίου η σεπτή μνήμη εορτάστηκε στις 14 Ιουνίου 2021.

Ο Προφήτης Ελισσαίος εγεννήθη στην πόλιν Γάλγαλα, του Ισραήλ. Κατά τον Άγιον Νικόδημον τον Αγιορείτη, όταν εγεννήθη, μία δαμάλα, (νεαρή αγελάδα), που ευρίσκετο εκεί, εβόησε τόσο δυνατά, που ακούστηκε στα Ιεροσόλυμα. Τότε ο Αρχιερέας είπεν, ένας μεγάλος  Προφήτης εγεννήθην, που θα συντρίψει τα είδωλα. Ο λαός άκουσε την προφητείαν και προσευχήθηκε.

Ο Ελισσαίος από μικρός ήταν αφοσιωμένος στον Θεόν. Αγαπούσε και καλλιεργούσε την γήν, ζούσε ασκητικόν βίον, προσευχόμενος μέσα στην φύσιν.

Όταν ήλθεν η ώρα, να φύγει από αυτόν τον κόσμον ο προφήτης Ηλίας, άκουσε την φωνή του Θεού να του λέγει: «πήγαινε στον δρόμον της Δαμασκού και εκεί θα βρεις τον Ελισσαίον, θα τον χρίσεις προφήτην και θα σε διαδεχθεί». Πραγματικά τον βρήκε, τον σκέπασε με την μηλωτή του (προβάτινον πανωφόρι), και αυτός τον ακολούθησεν. Βάδιζαν και οι δύο, προς τον Ιορδάνη και από μακριά τους ακολουθούσαν πενήντα προφήτες. Όταν έφθασαν στον ποταμόν, πήρε την μηλωτήν του ο Ηλίας, την ετύλιξεν και με αυτήν, χτύπησεν τα νερά του ποταμού, αυτά χωρίστηκαν στα δύο και πέρασαν στην απέναντι έρημον του Ιορδάνου. Ο Ηλίας του είπε, ζήτησέ μου, ότι θέλεις, πριν αναληφθώ. Και ο Ελισσαίος ζήτησε να του δώσει διπλό το προφητικόν του χάρισμα.

Και αμέσως είδαν πύρινον άρμα, με πύρινους ίππους να αρπάζει τον Ηλίαν και να ανεβαίνει στον ουρανόν. Όταν είδεν την μηλωτήν Του, να πέφτει από τον άρμα, επάνω του, αισθάνθηκε θεϊκήν δύναμιν, να πλημμυρίζει την ψυχήν Του. Οι προφήτες, που ακολουθούσαν είπαν «Αληθινά το Πνεύμα του Ηλία, αναπαύθηκε στον Ελισσαίον».

Ο Προφήτης συνέχισεν το θαυματουργικόν και το προφητικόν Του έργον και ουδείς λόγος Του ήταν ανώτερος των έργων του. Με τα θαύματά Του φανέρωνε την αλήθειαν του κηρύγματός Του.

Ανεδείχθη ένας από τους μεγαλύτερους προφήτας της Π.Δ., «Θαύματα μεγάλα εποίησεν και εν ζωή, αλλά και εν τη τελευτή Του». «Σοφία  Σειράχ» (48,12-14).

Στο βιβλίον της Π.Δ. (Δ΄ Βασιλειών Κεφ.2,1-25), αναφέρεται η προσωπικότητα και το προφητικόν του χάρισμα.

Ο Απόστολος Παύλος θαυμάζει το κήρυγμά του, διότι και οι προφήτες και οι Απόστολοι, αποτελούν τον θεμέλιον λίθον, όπου εθεμελιώθη το κατοικήριον του Θεού.

Ο Άγιος και ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι «Οι προφήτες ήταν οι σπείραντες, (εννοεί τον λόγον του Θεού), αλλά οι Απόστολοι ήταν οι θερίσαντες». Όμως και οι σπείραντες και οι θερίζοντες, την ίδιαν χαράν έχουν.

Πολλά τα θαύματα του Προφήτου και αναφέρονται στο βιβλίον της Π.Δ. (Δ΄ Βασιλειών, κεφ.4-5).

Ενδεικτικά θα κάνομεν μικρήν αναφοράν σε αυτά.

1) Καθάρισε τα νερά της Ιεριχούς ρίχνοντας μέσα αλάτι.

2)Πολλαπλασίασε το λιγοστό λάδι, μιάς χήρας, η οποία όταν το πούλησε, πλήρωσε ένα μεγάλο χρέος.

3) Άτεκνη γυναίκα, στην πόλιν Σουμάν, απέκτησε παιδί με τις προσευχές του Προφήτου.

4) Μετέτρεψεν δηλητηριώδη χόρτα, με την προσθήκη αλεύρου, σε νόστιμο χυλόν. Πολλαπλασίασε είκοσι κριθαρένια ψωμιά και έφαγαν εκατό ψυχές.

5) Έσωσεν τον στρατόν των Ισραηλιτών, από την δίψαν.

6) Νεκρό παιδί ανεστήθην, όταν το έβαλαν στον τάφον του.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας προσευχηθούμε στην μεγάλην αυτήν μορφήν της Εκκλησίας, που προβάλλει ως υπόδειγμα μακροθυμίας, «Ω! Ελισσαίε, Προφήτα θεσπέσιε και νυν απαύστως φύλαττε ημάς, τους υμνούντας Σε, δωρούμενος την χάριν των θαυμάτων Σου. Και ο Υμνωδός της Εκκλησίας αναφωνεί «Χαίρε Προφήτα Ένδοξε».

Mαρία Τσακανίκα