Ο ΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ

Μία ημέρα ο όνος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώον φώναζε για ώρες και ο αγρότης δεν ήξερε τι να κάνει. Τέλος σκέφτηκε ότι για να το βγάλει, θα εξόδευε πολλά λεφτά και δεν είχε, καλύτερα ήταν να το θάψει, αφού ήταν γέρικο. Κάλεσε τους γείτονές του να τον βοηθήσουν να του ρίξουν χώμα, μέχρι να σκεπαστεί τελείως και να ψοφήσει.

Πραγματικά ήλθαν όλοι και άρχισαν με τα φτυάρια τους, να του ρίχνουν χώμα. Στην αρχήν άρχιζε να φωνάζει, αλλά μετά ησύχασεν. Σκέφτηκε ότι καλόν ήταν να τινάζει το χώμα από την πλάτην του και να πέφτει κάτω. Οπότε κάθε φτυριά που του έριχναν  και έπεφτε στην πλάτη του την τίναζε και ανέβαινε και πιο πάνω.

Ρίχνοντας λοιπόν συνέχεια χώμα, το ζώον ανέβαινε όλο και πιο πάνω, μέχρι που έφθασεν στην επιφάνεια  του πηγαδιού και βγήκεν έξω.

Ηθικόν δίδαγμα: Στο πηγάδι της ζωή μας, πολλά σκουπίδια μπορεί να μας ρίξουν. Να θυμόμαστε όμως ότι δεν πρέπει να μας σκεπάσουν, αλλά να γίνουν εφαλτήριον, για να ανεβούμε  πιο ψηλά.

Mαρία Τσακανίκα