Μπριλή Μαίρη

Θαλασσινά Παιχνίδια

 

που πήρε μπρος

εντός σου ξαφνικά,

όλα τα παιχνίδια

που είχα ξεχάσει

και μάζεψες εσύ

ήρθες να μου ξεβράσεις,

Θαλασσάκι μου.

Κι όπως είδα

στο δίχτυ με το παρελθόν μου

ένα ανέμελο παιδί να κολυμπά

σ’ ένα φουσκωτό αλογάκι,

να πνιγώ κόντεψα

στων αναδυομένων

αισθημάτων μου

το κλάμα.

Στάθηκες μπρος μου,

εσύ Θαλασσάκι,

μ’ ένα γεμάτο νεροπίστολο

σαν μα ήθελες

να μου θυμίσεις

πως από το διάφανο στόμα σου

να πυροδοτείς ήξερες

μόνο

Νερό.

Καθάριο ,

σκέτο Κρύσταλλο.

 

 

Α΄ ΕΠΑΙΝΟΣ στον διαγωνισμό Ποίησης

Δήμου Κορδελιού Εύοσμου.