Να μάθουμε να υποφέρουμε

Πρέπει νά ὑποφέρουμε ἀρκετά στήν καρδιά μας μέχρι νά μάθουμε τήν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Κύριος στέκει διαρκῶς στό πλάι μας, ἐπιτρέποντας νά νιώσουμε πόνο ἀριστερά στό στῆθος μας, ἔτσι ὥστε νά φύγει ἀπό μέσα μας ὅλη ἡ δυσωδία.

Κι ἐμεῖς αὐτό πού λέμε συνέχεια εἶναι, “Ἐκεῖνο καί τό ἄλλο μοῦ εἶπε… Μέ προσέβαλε ὅσο δέν παίρνει… Ἔ, αὐτό εἶναι ἀσυγχώρητο!”. Πῶς εἶναι δυνατόν νά μή συγχωροῦμε, τή στιγμή πού εἴμαστε ἴδιοι μέ τούς ἄλλους; Πόσες καί πόσες φορές δέν ἔχουμε κι ἐμεῖς προσβάλλει τούς πλησίον μας; Πρέπει λοιπόν νά μάθουμε νά διατηροῦμε τή γαλήνη μας. Δέν μπορεῖς νά μάθεις τήν ταπείνωση, ἄν δέν ἔχεις φτάσει νά ὑποφέρεις πολλά στήν καρδιά σου.

Οι λογισμοί καθορίζουν την ζωή μας.

Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα