Κατράκης Πότης

Το κλάμα της λίμνης

Τόσο πολύ

κυλούσε το κλάμα της λίμνης

που είδα κι έπαθα

να την συνεφέρω

για να μπορέσει

να παρακολουθήσει την κηδεία

της πηγής που είχε στερέψει.

Πόσο ξεδίψασα

από έρωτα και αγάπη

όταν είδα τα φορέματα

με τα πράσινα άλογα στα μάτια τους

ούτε που μπορεί κανείς

να φανταστεί.

Πάντως τα έμβρυα

που μου έδιναν οι φωτιές

για να μην κρυώνω

ήταν πολύ στενά

και άφηναν

τον εγωισμό μου ακάλυπτο.

Δίψασα από αγάπη και δικαιοσύνη

και έγινα άνθρωπος!

 

Πότης Κατράκης

Από την ποιητική συλλογή

«Το θαλασσινό ρουμπίνι»