Παπαδοπούλου-Κάραλη Ακριβή

Όταν ο έρωτας γίνεται φονιάς

 

Εικοσάχρονη Αφροδίτη

ήτανε η Καρολάϊν

τήνε σκότωσε ο φονιάς της

δεν τον νοιάζει, δεν πονάει.

 

Είχε χρόνο να σκεφτεί

χρόνο να το μετανιώσει

λίγο να συγκρατηθεί

για να μην τήνε σκοτώσει.

 

Δεν επάτησε σκανδάλη

μια στιγμή, αμόκ, μανίας.

Μα επήρε την ζωή της.

Με ηδονική φιλοσοφία.

 

Εκρατούσε το ρολόϊ

μέτραγε και τα λεπτά.

Έβλεπε το σπαρτάρισμά της.

Και παινιέται για αυτά.

 

Δεν χαμήλωσε τα μάτια

κοριτσάκι μου ο φονιάς σου.

Να σκεφτεί, έστω να δείξει.

Πως του λείπει η αγκαλιά σου.

 

Δεν μετάνιωσε καημένη

ούτε και θα μετανιώσει.

Εγεννήθηκε φονιάς σου

ίσως σε ξανασκοτώσει…