Λαζαρίδης Λευτέρης

Ερωτικό

Όταν χαμογελάς,

ξαπτέρυγα τα μάτια σου χρυσίζουν,

τα χελιδόνια καταχείμωνο γυρίζουν,

μια θάλασσα φουσκώνει μες τα στήθια μου

να πνίξει των χειλιών σου τα κοχύλια.

 

Όταν χαμογελάς,

στρέφονται πίσω τα ποτάμια,

ανθοφορούν του έρωτα λιβάδια

μπροστά σ’ αυτό το φως,

της πίκρας καταλύτης,

εξάρσεων ιριδισμός.

 

Μην πάψεις να χαμογελάς,

θα φύγει ο Παράδεισος,

κι είναι κάρβουνο η άβυσσος.

 

 

Από την ποιητική συλλογή

«Ίσως»