Αύγουστέ μας με τα φεγγάρια σου
Το φεγγάρι του Αυγούστου δεν είναι μόνο το πιο μεγάλο, και το πιο όμορφο. Είναι κάτι το ανεπανάληπτο, κάτι το φανταστικό. Είναι ένα ποίημα που όσο και αν τραγουδηθεί, πάλι θα μένουμε με τη λαχτάρα ότι δεν το χορτάσαμε. Είναι το φεγγάρι του Καλοκαιριού και του έρωτα. Πόσοι δεν έχουν νιώσει το φως του να ξετρυπώνει τις πλέον ιδιαίτερες στιγμές τους; Αύγουστος! Ο μήνας των διακοπών, της ελεύθερης ζωής και της ανέμελης σκέψης.
Θα μου πείτε ότι λέω πολλά, ίσως έχετε δίκιο αλλά να η Πανσέληνος φέτος μας έρχεται προς το τέλος και επειδή όλα περνούν γρήγορα αυτό το μήνα, σε λίγο θάχουμε και τη μεγάλη γιορτή της Παναγίας μας. Ας προγραμματίσουμε λοιπόν από τώρα να απολαύσουμε όλες τις ομορφιές του.
Αυγουστιάτικη Πανσέληνος! Ένας νυχτερινός ήλιος! Φέτος μάλιστα ο Αύγουστος ξεκινά και τελειώνει με μεγάλο φεγάρι. Έρχεται και φεύγει φωτεινός και όμορφος, σαν τον ιδανικό Έρωτα, και αυτό τον κάνει ελκυστικά μυστηριώδη, ανεξιχνίαστα όμορφο και απέραντα τρυφερό.
Ένα άπιαστο όνειρο είναι τελικά αυτός ο μήνας που όλοι ποθούμε. Πόσο δυστυχισμένοι αισθανόμαστε αλήθεια όταν δεν μπορούμε να γευτούμε όπως εμείς θέλουμε αυτές τις εξαίσιες νύχτες. Το μόνο κακό είναι, ότι δεν θα γλιτώσουμε από εκείνες τις γλυκανάλατες βραδιές που μας έχουν συνηθίσει, οι διάφοροι αρμόδιοι, όλα τα τελευταία χρόνια. Πιστεύω ότι και φέτος θα προσπαθήσουν να μας μαντρώσουν, σε κάποια πλατεία ή κάνα στάδιο, για να βλέπουμε τις πατάτες που θα μας σερβίρουν! Όχι ότι δεν αξίζουν οι καλλιτέχνες μας! Αλλά βρε παιδιά λίγος σεβασμός στον ίδιο τον Αύγουστο δεν βλάπτει.
Αφήστε μας να ζήσουμε λιγάκι ως Έλληνες! Να περπατήσουμε ξυπόλυτοι στις αμμουδιές! Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε! Άστε μας και λιγάκι ήσυχους στους ρεμβασμούς, τις ξένοιαστες βραδιές με τις νωχελικές στιγμές της περισυλλογής και της ευχαρίστησης! Γιατί θα πρέπει να μας χαλάτε την ομορφιά της φύσης και της ζωής! Τι άλλο να πεις και πώς να σταματήσεις όλους αυτούς που εισάγουν την υποκουλτούρα και την καταπίεση επιζητώντας φορτικά, από τους όποιους ονειροπόλους υπάρχουν ακόμα, να πάψουν να οραματίζονται και να χαίρονται τις πανοραμικές μικρές, βραδινές απολαύσεις;
Εμείς θέλουμε να πάρουμε το ταίρι μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας, και να πιαστούμε ρομαντικά χέρι – χέρι, να καθίσουμε σ’ ένα ήσυχο βραχάκι, μακριά από την αδιακρισία των υπολοίπων και να μην μπορεί κανείς να μας βγάλει από το θάμπος της ευτυχίας. Γιατί θα πρέπει πάντα να υπάρχουν οι κάποιοι που μας εχθρεύονται; Τι μας θέλουν; Να γινόμαστε ξένοι και η μοναξιά να συνθλίβει την ψυχή μας; Θυμόσαστε τι είχε πει ο Διογένης στο Βασιλιά Αλέξανδρο; «Μη μου στερείς ότι δεν μπορείς να μου δώσεις!»
Περνούν αυτό το Καλοκαίρι, που θεωρείται από τα ζεστότερα, τόσες και τόσες μέρες που οι θερμοκρασίες αγγίζουν παράλογα νούμερα. Πηγαίνουμε το Πρωί στη δουλειά και η ατμόσφαιρα γίνεται κόλαση. Έρχεται όμως το σούρουπο και αρχίζει να δροσίζει. Γιατί να μην απολαμβάνουμε τις στιγμές αυτές που το φεγγάρι συναντιέται με τις τελευταίες αναλαμπές του ήλιου; Είναι πολύ ωραία η ζωή για να την αφήσουμε να πηγαίνει ανεκμετάλλευτη!
Οι Θεοί ευλόγησαν αυτό το τόπο και τον έκαναν Παράδεισο. Του έχουν δώσει όλα τα καλά και είναι τόσο κοντά μας, τόσο δίπλα μας! Γιατί να στερούμαστε την απόλαυση των μικρών επιθυμιών μας; Αναγκαζόμαστε να υπομένουμε στωικά τις παράλογες επιθυμίες και στο τέλος αγανακτούμε αποκαμωμένοι. Και φέτος βέβαια πολλοί από μας δεν θα πάνε διακοπές. Μη στενοχωρηθούν! Και μέσα εδώ στην πόλη είναι πολύ ωραία! Μια βόλτα στο Φάληρο, στο Τουρκολίμανο, στη Φρεαττύδα ή την Καστέλα θα τους κάνει να αισθανθούν ότι η Ελλάδα του Αυγούστου είναι παντού και πάντα έτοιμη να κεράσει την ίδια την ύπαρξή της!