Ελεύθερη Άποψη.ΔΕΚΑ ΑΠΛΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΟ
(Μην τα βάζεις με τους πολιτικούς, διότι είναι ο καθρέπτης σου).
- Δεν τον ενδιαφέρει η πατρίδα του, το παίζει κοσμοπολίτης, αλλά τρέφεται με δημόσιο χρήμα και δεν τον απασχολεί τι καταναλώνει και ποιος παράγει την τροφή του. Βγάζει άναρθρες πατριωτικές κραυγές, αλλά ουδέποτε υποχρέωσε τους πολιτικούς να ανοίξουν το φάκελο της Κύπρου κι όσο κι αν φωνάζει, τους ίδιους και τους ίδιους ψηφίζει γιατί βαριέται που ζει και η Κύπρος βολεύτηκε να πιστεύει ότι κείται μακράν. Ο Ερντογάν όμως τη βρίσκει πολύ πλησίον. Εύγε επομένως, στον Έλληνα Υπουργό Άμυνας, Νικόλαο Παναγιωτόπουλο, που αυτή τη στιγμή ευρίσκεται στην Κύπρο. Αυτές οι ειδήσεις έπρεπε να προβάλλονται κι όχι να ακούμε μέρα νύχτα ότι θα πεθάνουμε από τον κορονοϊό…
- Δέχτηκε να μιλά και να γράφει “δημοτικιά”. Ξέμαθε να κυριολεκτεί, μιλά με χασμωδία, έλλειψη μουσικότητας και λεκτικής αρμονίας. Εκφέρει το ίδιο νόημα με δέκα λέξεις αντί για τρεις, αλλά το θεωρεί “μαγκιά του”, να μη διακρίνεται η μόρφωση του από την λεκτική ποιότητα της ομιλίας του. Όλοι ίσοι, όλοι όμοιοι στο ίδιο επίπεδο λεκτικού εκφυλισμού.
- Δέχτηκε το μονοτονικό. Παραλίγο να είχε δεχθεί από τον αείμνηστο «Εθνάρχη», (που υποθέτω θα έφριττε σήμερα με αρκετές νεοφιλελεύθερες επιλογές του κόμματός του), τη φωνητική γραφή και το λατινικό αλφάβητο, αν δεν υπήρχε η παρέμβαση του τότε προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τσάτσου, που απείλησε με παραίτηση και του μεγάλου εκπαιδευτή και μεταρρυθμιστή Ευαγγέλου Παπανούτσου.
- Μιλά και γράφει πλέον greeklish, διαβάζει μόνο από κινητό και tablet, ενώ η ξενομανία του δεν περιγράφεται. Αλλάζει τα σπάνια Ελληνικά ονόματα των παιδιών του με πανηλίθια κοινότυπα, που παλαιότερα ήταν χρήσιμα, μόνον, στην ονοματοδοσία κατοικίδιων… Γεια σου Αζόρ, Ελληναρά μου με την Παγώνα σου, που τη φωνάζουν Πέγκ και τη Χαρίκλεια, που έγινε Γκράτσια.
- Σταμάτησε να λειτουργεί ως παραγωγός και έγινε υπάλληλος. Και για περισσότερη ασφάλεια, δημόσιος υπάλληλος. Αλλά δεν τον απασχολεί, που βρίσκεται τόσο χρήμα, ώστε να πληρωνόμαστε όλοι από το κράτος. Η απάντηση, ότι η πληρωμή, εξασφαλίζεται από το ξεπούλημα της πατρίδας του σε ύποπτους δανειστές, δεν τον ικανοποιεί, διότι είναι, όπως λέει, φασιστική, ακροδεξιά και ψεκασμένη.
- Θαυμάστε τον, όταν προσπερνά με τη μηχανή ή το αυτοκίνητο του, τα φανάρια της τροχαίας, και περιμένει μπρος από όλους τους άλλους οδηγούς, που δεν είναι τόσο έξυπνοι, εκεί όπου δεν μπορεί να δει το σηματοδότη, ώστε όταν… ανάψει πράσινο, να ξεκινήσει εγκαίρως, ο… μονίμως βιαστικός. Αν δεν αρχίσουν οι διαμαρτυρίες και τα κορναρίσματα, εκείνων, που έχουν σταματήσει πίσω του, δεν ξεκινά με τίποτα και δημιουργεί κομφούζιο. Συμπεριφορά ακατανόητη. Για να κερδίσει τι ακριβώς; Πενήντα πόντους προτεραιότητα;
- Ως πεζός… Διασχίζει το δρόμο- εννοείται εκτός των διαβάσεων- περνώντας ΠΑΝΤΟΤΕ, ΠΙΣΩ από αυτοκίνητα, την ώρα, που οι οδηγοί τους παρκάρουν και μάλιστα, ενώ εκείνη τη στιγμή κάνουν όπισθεν. Συμπεριφορά απολύτως ακατανόητη. Σαν τη στρουθοκάμηλο, που νομίζει ότι δε φαίνεται, περνά πίσω από κινούμενο όχημα, ενώ υπάρχουν άλλα δέκα σημεία, όπου θα ήταν απολύτως ασφαλής η διέλευση… Θαυμάστε νοοτροπία τετράποδου, 2 σε ένα, σε δίποδο.
- Αυτοιάται. Δεν εξετάζεται στο γιατρό. Απλά του υπαγορεύει με αναίδεια ότι νομίζει ότι χρειάζεται. Λέει ότι θέλει φάρμακο για το στομάχι, ενώ μπορεί να πονά γιατί έχει έμφραγμα. Οι οδηγίες του γιατρού του, “καρατσεκάρονται”, όπως ο ίδιος εκφράζεται, σε σύγκριση με τι οδηγίες της γειτόνισσας ή του ξαδέλφου. Από τα εκατομμύρια εξεταστικών σχημάτων και συλλογισμών, επειδή έμαθε τρεις και τις έκανε, κάνει το δάσκαλο στο γιατρό του, στον οποίο μονίμως κλαίγεται και απαιτεί! Βέβαια, αν το κράτος μάζευε, μόνο όσα ξοδεύει για τσιγάρα κάθε χρόνο, για πόρους προς το Ε.Σ.Υ, θα υπήρχε εξοπλισμός να σώσει κόσμο, για άλλες, δέκα πανδημίες. Ανεξάρτητα αν επί δεκαετίες κάπνιζε τρία πακέτα ημερησίως και “ντουμάνιαζε” παθητικούς καπνιστές με θράσος, σήμερα, του φταίνε οι αντιεμβολιαστές κι όχι οι ανεγκέφαλοι, κατηγορία, στην οποία ο ίδιος είναι επίτιμος αρχηγός, με πληθώρα εύφημες μνείες.
- Είναι καθαρός στο σπίτι του κι ακάθαρτος στους δημόσιους χώρους. Η πόλη, που ζει και κινείται, για τον ίδιο, αποτελεί έναν τεράστιο κάδο απορριμμάτων και για όλα φταίει ο δήμαρχος, που δεν διαθέτει έναν οδοκαθαριστή, για κάθε ανόητο, που πετά σκουπίδια, όπου και όποτε τον βολεύει. Ανακύκλωση; Τι είναι αυτό; Σε ποια χώρα του κόσμου, δεν γίνεται συστηματική ανακύκλωση, από τους πολίτες; Μόνο εδώ, στη γη των αμετανόητα πλούσιων με δανεικά κεφάλαια. Διότι βαριόμαστε να ξεπλύνουμε και να πετάξουμε χωριστά, γυαλί, μέταλλο, πλαστικό, αλλά και να τοποθετήσουμε χαρτί και οργανικά απορρίμματα σε ειδικό κάδο. Μήπως η αυτοδιοίκηση έπρεπε να είναι περισσότερο δραστήρια; Μήπως τα κέρδη και το έργο της ανακύκλωσης, πρέπει επιτέλους να δοθούν σε ιδιώτες; Πενήντα λίρες Αγγλίας ήταν το πρόστιμο, αν έριχνες κάτω σκουπίδι στο Λονδίνο, πριν 35 χρόνια. Έτσι κτίζονται οι… οικολογικές συνειδήσεις…
- ΌΧΙ, δεν φταίει μόνο, το “πωλητικό” σύστημα αξιών, που υπαγόρεψε την δεσπόζουσα φαυλότητα κι απεργάστηκε τη διάλυση της Ελλάδας. Το ξεπούλημα των πάντων. Φταίμε όλοι μας, που ακόμα και σήμερα, δεν εργαζόμαστε για την ανατροπή του κι εξακολουθούμε το διχασμό, ακόμα και για ένα αμφιλεγόμενο νέου τύπου εμβόλιο, που θα προστάτευε την επίπλαστη ευημερία και την επιλεκτική μας τύφλωση. Είναι θέμα παιδείας. Γέμισε ο τόπος αμόρφωτους με διπλώματα. Άνεργους με διδακτορικά. Μήπως έπρεπε να ξεκινήσουμε ξανά από το δημοτικό; Μήπως όπως έγραφε κάποτε η αείμνηστη αριστοκράτισσα, ηθοποιός και συγγραφέας, Ελένη Χαλκούση (Κωνσταντινούπολη 1901- Αθήνα 1993), στο εξαιρετικό βιβλίο της “Καλοί τρόποι για μια καλύτερη ζωή”, το πρώτο μάθημα στα σχολεία, έπρεπε να είναι: “τραβάτε την αλυσίδα”- εννοώντας το θαυματουργό καζανάκι της τουαλέτας; Και μήπως στον ίδιο χώρο, πρέπει επιτέλους, τραβώντας την αλυσίδα, να αποστείλουμε και πολλές άλλες λανθασμένες επιλογές μας;
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός