Σταθοπούλου Ελένη

Βασικός κανόνας

Οι μνήμες κενοτάφιο

Όπου πεταρίζουν περιγράμματα

Χτεσινών ονείρων

Ως νυχτερίδες του σκότους.

 

Αρκεί μια δόση ανικανοποίητου

Για να κεντράρει στο αδιέξοδο

Κα να τονίζει το μολυβί της αποτυχίας

Που ποζάρει ξεδιάντροπο ολούθε

Εκεί που είσαι ριγμένη

Σε βαθύ ξεροπήγαδο

Καθισμένη με το πηγούνι στα γόνατα

Και τα χέρια δεμένα στα πόδια

Από την απόγνωση

Γιατί δεν έχεις πόρο να βγεις

Όπως είχαν οι φράχτες

Με τις φραγκοσυκιές στη σταφίδα

Ή κάποια εξοχή στο τοίχωμα

Να αναρριχηθείς από τον πυθμένα.

 

Η αναζήτηση των αιτίων

Χωρίς πυξίδα τρελαίνεται

Προς άγνωστη κατεύθυνση.

Η απόδοση ευθυνών

Συντρίβεται στις λάθος επιλογές

Διασκορπίζεται από τις ανύπαρκτες ευκαιρίες

Στις λανθάνουσες δυνατότητες

Και αποσυντίθεται εκεί

Όπου οι θύτες αποδεικνύονται και θύματα.

Έφτασα ως εδώ

Δεν ξέρω αν ήμουν γι’ αλλού

Ή για πιο μακριά.

Ποτέ δεν θα το μάθω!

 

Δημιουργώντας επιφάσεις

Πνευματικής τάχα ελευθερίας

Οχυρωμένη στο αμπρί της

Ση γραμμή της ενοχής

Και του καθωσπρεπισμού

Ξοδεύτηκα στην επιβίωση

Μέχρι να εμπεδώσω το βασικό κανόνα

Για συνάρτηση

Των οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων

Με την μέθοδο της εκτόξευσης.

 

Δεν τον είχα συμπεριλάβει

Στα δεδομένα του διαιρέτη

Και είμαι υπόλογη εξ αφελείας

Για το δυσερμήνευτον

Του πηλίκου της αυταπάτης μου

Και το σβήσιμο των ελπίδων

Σαν τον ήλιο στον ορίζοντα το δείλι.

 

Ελένη Σταθοπούλου

Από την ποιητική συλλογή

«Αλήτης φλοίσβος»

Εκδόσεις Φωνής Πειραιωτών