Ζαρίφης Αντώνης

Το βαγόνι

 

Ένα βαγόνι βραδυπορούντες επιβάτες

απόψε το φεγγάρι.

Ένα ασημένιο δάκρυ στα μάτια

της μικρής μου θυγατέρας.

Ένας ρυθμός άτολμος,

σαν και ’κείνους που αποκαθηλώνουν

σκόρπιες εικόνες από όνειρα.

Έχω μια στέρνα γεμάτη λέξεις

-τις λέξεις της σιωπής μου.

Έχω ένα ξεροπήγαδο γεμάτο

από τα «υποπροϊόντα» της φαντασίας μου.

γι’ αυτό θα παραμείνω στην κλίνη μου

παρακοιμώμενος με την ψευδαίσθηση της φυγής μου

γι’ αυτό θα εξαργυρώσω τα υπάρχοντά μου

με μια θέα στη θάλασσα…

Με πνίγει, βλέπεις, η μιζέρια

των καθημερινών μου «συναλλαγών».

 

Αντώνης Ζαρίφης

Από την ποιητική συλλογή

«Γεγονότα Ερήμην μας»