Επιστολή προς κάθε μπολιασμένο
Κώστας Γιαννιώτης
18 Ιουλίου στις 10:48 μ.μ. •
Ως εδώ και μη παρέκει!
Με αφορμή τις (ανέλπιστα) μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας που διοργανώθηκαν για να εκφραστεί η αντίθεση της κοινωνίας προς τα μέτρα της κυβέρνησης, πολλοί από τους μπολιασμένους βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν κατά των διαδηλωτών!
Λες και τους τσίμπησε… τάβανος άρχισαν να χλευάζουν, να λοιδορούν και να βρίζουν τους διαδηλωτές σαν κοινούς εγκληματίες, που βάζουν σε κίνδυνο την κοινωνία!
Δεν τους έφτασε όμως αυτό.
Ακολουθώντας τους ‘’δρόμους’’ του κάθε δημοσιογραφίσκου, δεν είδαν στις συγκεντρώσεις αυτές των δεκάδων χιλιάδων, κανέναν άλλο παρά μόνο κάποιους… ‘’θεοπάλαβους παπάδες και θρησκόληπτους με αγιαστούρες’’!
Παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα απέφευγα επιμελώς να σχολιάσω την τρομολαγνεία, μη θέλοντας να βοηθήσω στο σχέδιο για διχασμό της κοινωνίας, σήμερα ένιωσα να προκαλούμαι από το γεγονός ότι μια μερίδα των μπολιασμένων έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα! Έχουν αποθρασυνθεί!
Απευθύνομαι, λοιπόν, σε καθέναν απ` αυτούς, προσωπικά!
Τι είδους ‘’κάψιμο’’ σε έχει πιάσει και τα βάζεις με τους συνανθρώπους σου, που για πολλούς και διάφορους λόγους ο καθένας, πήραν την απόφαση να μη γίνουν πειραματόζωα;
Εσύ, πριν πάρεις την απόφαση να τρυπηθείς, ζήτησες την άδειά μου;
Σίγουρα, όχι! Και καλά έκανες!
Διότι ποιος είμαι εγώ που θα σου έδινα ή θα σου στερούσα το δικαίωμα να διαθέσεις το σώμα σου όπως εσύ θέλεις;
Εσύ με ποιο δικαίωμα απαιτείς από μένα να ζητήσω την άδειά σου για το πώς θα διαθέσω το σώμα μου, γιατί διαφορετικά θα υποστώ τη χλεύη και τη βρισιά σου;
Το κυρίαρχο (και ίσως το μοναδικό σου) επιχείρημα είναι ότι… ‘’βάζω σε κίνδυνο την κοινωνία και μαζί μ` αυτήν και σένα’’!
Με άλλα λόγια η διαστροφή της λογικής, αν όχι ο αποκεφαλισμός της σε δημόσια θέα!
Γιατί η ‘’κοινωνία’’ σου, για την οποία νοιάζεσαι και που είναι αμπόλιαστη, είναι αυτή που λοιδορείς και βρίζεις! Αυτήν λυπάσαι;
Και τότε μπαίνει σε λειτουργία το ‘’επιχείρημα’’… μπόμπα!
‘’Ναι, αλλά μαζί με αυτούς κινδυνεύω κι εγώ’’!
Τι λες, βρε φίλε;
Ακούς όταν μιλάς ή σου φεύγουν και δεν καταλαβαίνεις;
Τι μου λες δηλαδή; Ότι μπολιάστηκες για να είσαι… ‘’άτρωτος’’, αλλά παρ` όλα αυτά φοβάσαι;
Δεν σε βλέπω να έχεις και πολύ εμπιστοσύνη στην ‘’επιστήμη’’ και τους ‘’ειδικούς’’ σου, που σε έπεισαν να τρυπηθείς για να ‘’ησυχάσεις’’ από τους φόβους σου και να αποκτήσεις την… ‘’ελευθερία’’ σου!
Αλλά… για να δούμε και το ενδιαφέρον σου για την ‘’κοινωνία που κινδυνεύει’’ από μένα!
Τώρα τη θυμήθηκες αυτήν την… κοινωνία που κινδυνεύει;
Μια δεκαετία- και πλέον- που βιάζεται και κατακρεουργείται η κοινωνία που… ‘’συμπονάς’’, από τους ‘’ηγέτες’’ που σήμερα υπακούς τυφλά και εμπιστεύεσαι, γιατί δεν ύψωσες το ανάστημά σου και δεν πήρες τους δρόμους και τις πλατείες για να την υπερασπιστείς;
Ή… αν το έκανες κάποια φορά, τι συνέβη τώρα και βρέθηκες στο πλάι των βιαστών της και στα κελεύσματά τους;
Δέξου λοιπόν ότι σε έπεισαν και κατάφεραν να σου ριζώσουν βαθιά το ΦΟΒΟ για το τομαράκι σου!
Κι εκεί την πάτησες και παραδόθηκες αμαχητί!
Και τρυπήθηκες!
Το ξαναλέω! Δική σου η επιλογή και δεν μου πέφτει λόγος!
Από τη στιγμή όμως που διαπίστωσες ότι ούτε… ‘’ελευθερία’’ απέκτησες αλλά ούτε και σιγουριά για τη… ‘’σωτηρία’’ σου, άρχισες να φοβάσαι περισσότερο και να βλέπεις παντού γύρω σου,… ιούς!
Ακόμα χειρότερα άρχισες να νιώθεις θύμα εξαπάτησης!
Κι αυτό δεν το άντεξε ο… ‘’ελληναράς’’ και ο… ‘’μπαναστάτης’’ που έκρυβες μέσα σου!!
Και η μόνη σου διέξοδος απέμεινε να αρχίσεις την αναζήτηση… ‘’ομοϊδεατών’’ σου, για να μη νιώθεις μόνος σου και θύμα εξαπάτησης, ενώ ταυτόχρονα άρχισες το κυνήγι μαγισσών!
Μοιάζεις με την αλεπού που όταν της έκοψε την ουρά μια παγίδα κάποιου χωρικού και έγινε ο… περίγελω(ο)ς της κοινωνίας των αλεπούδων, το μόνο που της έμεινε να κάνει, για να αισθανθεί φυσιολογική, ήταν να δηλώνει ότι η κομμένη ουρά είναι… μόδα και βάλθηκε να πείσει και τις άλλες να κόψουν τις ουρές τους!
Να σου ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι αντιεμβολιαστής!
Σαφώς και κατηγορηματικά, ΟΧΙ!
Άλλο όμως τα εμβόλια και άλλο το πειραματικό σκεύασμα του κάθε ένα!
Για να τελειώνουμε!
Εσύ συνέχισε να τους εμπιστεύεσαι (δικαίωμά σου αναφαίρετο) και μακριά τα χέρια σου από το δικό μου δικαίωμα να μην τους εμπιστεύομαι!
Αλλά να θυμάσαι!
Είναι καιροί που ο καθένας ξεκαθαρίζει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει!
Κι αυτό είναι εισιτήριο ΑΝΕΥ επιστροφής!