Παπασταθόπουλος Γεώργιος

1821

Στα χίλια οχτακόσια είκοσι ένα,

την άνοιξη, είκοσι μία Μάρτη,

ξεκίνησαν οι έλληνες το πάρτι,

της λευτεριάς προσμένοντας τη γέννα!

 

Άρπαξαν τα τουφέκια οι τσολιάδες

τρόχισαν τα σπαθιά πάνω στην πέτρα,

γλίσχρος εξοπλισμός μες στη φαρέτρα,

τα λάβαρα υψώνουν δεσποτάδες!

 

Έζησαν σκλάβοι τέσσερις αιώνες,

μα τα παιδιά σου ακρίτες, μάνα Ελλάδα,

σκόρπισαν και φουσάτα και αρμάδα,

εδώ, απ’ της Ευρώπης τους πυλώνες!

 

Έπιασε ο τσολιάς το μετερίζι,

γονάτισε ο δεσπότης στ’ άγιο βήμα

κι έγινε τώρα ο θύτης σου το θύμα

απ’ το σπαθί στον ήλιο που σπιθίζει!

 

Τρέχουν αλαφιασμένοι οι εχθροί σου,

μέσα στα κακοτράχαλα ρουμάνια

κι εκεί θα τους θερίσουν τα δρεπάνια,

που τα κρατούν γυναίκες στην τιμή σου!

 

Γεώργιος Παπασταθόπουλος

«Τμήμα του ποιήματος»