Παλαιά Κοκκινιά Σαπόρτα

Εμείς της δεκαετίας του ’50 θυμόμαστε το μεγάλο Νοσοκομείο στην Παλαιά Κοκκινιά, επί των οδών Αγίων Αναργύρων και Κεχαγιά, κάτω από τη Θηβών, μέσα στη φύση. Το εμβληματικό Νοσοκομείο είχε το όνομα ενός μεγάλου αρχιτέκτονα του Ισαάκ Σαπόρτα. Χτίστηκε το 1935-36 και λειτούργησε ως καπναποθήκη με την ονομασία «Commercial» ή «Σαπόρτα» και ανήκε στον αδελφό του αρχιτέκτονα, Ιάκωβο Σαπόρτα.

Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής μετατράπηκε σε Νοσοκομείο. Το 1957 θυμάμαι, πήγα με τη μάνα μου, το Κατερίνη, τεσσάρων χρονών εγώ, να επισκεφθούμε γείτονες ασθενείς. Στα παιδιά δεν επιτρεπόταν να μπουν στο Νοσοκομείο. Οι νοσοκόμες καλά κάνανε και ήταν αυστηρές.

Το Σαπόρτα ήταν πολύ καλό Νοσοκομείο και το κτίριό του θεωρήθηκε από τότε αρχιτεκτονικό αριστούργημα! Δυστυχώς, η τύχη του ήταν ίδια με αυτήν πολλών άλλων αξιόλογων κτιρίων. Με διάφορους αθέμιτους τρόπους οι επιτήδειοι κατάφεραν να εκδώσουν άδεια κατεδάφισης, δηλώνοντας ψευδώς ότι είχε κτιστεί το 1945. Έτσι, στέρησαν την Παλαιά Κοκκινιά από ένα εξαιρετικό κτίσμα που θα ήταν καθρέπτης της ιστορίας μας.

Φίλες και φίλοι, διαβάστε, παρακαλώ, μερικές σύντομες πληροφορίες γι’ αυτό το ανεπανάληπτο κτίριο της τοπικής ιστορίας μας.

«Επρόκειτο, σε γενικές γραμμές, για τυπικό βιομηχανικό κτίριο του Μοντέρνου Κινήματος·ένα ευμέγεθες ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο, με 4 ορόφους, συνολικής επιφάνειας 30.000 τ.μ. Εν τούτοις, μια δομική καινοτομία, πρωτόγνωρη στην Ελλάδα, έκανε τη διαφορά. Ο τελευταίος όροφος, σε όλη την έκτασή του, ήταν καλυμμένος με καμπύλη πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος με ανεστραμμένες δοκούς, χωρίς καθόλου ενδιάμεσα υποστυλώματα. Η τεράστια, ενιαία αίθουσα εργασίας είχε χωρητικότητα 6.000 ατόμων. Ο ίδιος ο Σαπόρτα αναφέρει ότι επισκέφθηκαν και εκθείασαν το έργο οι αρχιτέκτονες Martin Wagner και Erich Mendelsohn και ότι είχε δημοσιευθεί στον διεθνή αρχιτεκτονικό τύπο της εποχής».

Δυστυχώς άλλο ένα κομψοτέχνημα, που η πνευματική πτωχότητα μας στέρησε με την εσκεμμένη απόφαση κατεδάφισής του.