Κάσσης Μιχάλης

Πρόκες

Πρόκες στίχοι στις καρδιές

ανάμεσα στα πελάγη

πολλά στημένα κοχύλια.

 

Χαίρε πέτρα του Ταΰγετου

στιλέτο στην κοιλιά της Μεσόγειος.

 

Όποιο πνευματικό έργο μάς αγγίζει

και σκεφτόμαστε πως έτσι θα το κάνομε

κι εμείς θα το γράφαμε κι εμείς.

 

Κάποιες μάνες γεννούν απ’ τα μουνιά τους το πνεύμα,

κάποιοι πατεράδες που οργώσαν

τα χωράφια και ξερίζωσαν κοτρόνια

με την μπούτσα τους,

να σπείρουν, να καρπίσουν μυαλά,

εδώ γεννήθηκε ένας ήλιος

κάνει τις αχτίδες του κοντύλια

και γράφει και γράφει ονόματα θεών

κι ανθρώπων στα μάρμαρα.

 

Εσύ γέννησες τον άνθρωπο

που για όλους έψαξε,

ήλιους που κοίταξαν τα κοτρόνια κατάματα,

μάρμαρα που κοίταξαν τον ήλιο κατάμαα,

Και τη σοφία τους λιάσαν στον ήλιο.

Μανάδες που γέννησαν ήλιους.

 

Μιχάλης Κάσσης

Από την ποιητική συλλογή

«Ποιώντας»