Μέγαρο Στέφανου και Πηνελόπης Δέλτα

Η οικία της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά κτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από αρχιτέκτονα που ακόμη παραμένει άγνωστος. Το 1912 το κτήριο πουλήθηκε από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, τον δικηγόρο Κ. Λύτσικα, στον πατέρα της Πηνελόπης Δέλτα Εμμανουήλ Μπενάκη, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα το μεταβίβασε στην κόρη του.

Η οικογένεια Δέλτα πρωτοκατοίκησε εκεί το 1916 όταν εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Το κτήριο είναι χαρακτηριστικό δείγμα της όψιμης νεοκλασικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ού αιώνα, με πολλά εκλεκτικά δάνεια μορφολογικών στοιχείων από τη μεσαιωνική αρχιτεκτονική και με τυπικό πύργο-κλιμακοστάσιο, γνωστό και από άλλα αθηναϊκά παραδείγματα. Το εσωτερικό του είναι λιτό, με ξύλινες επενδύσεις, χωρίς όμως τις περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις των αστικών κτισμάτων της περιόδου.

Η Πηνελόπη Δέλτα έζησε στο σπίτι αυτό για είκοσι πέντε χρόνια ως την ημέρα που αυτοκτόνησε στις 2 Μαΐου 1941, τη μέρα που τα Γερμανικά στρατεύματα έμπαιναν στην Αθήνα. Στο σπίτι αυτό η οικογένεια Δέλτα φιλοξενούσε συχνά ανθρώπους του πνεύματος και σημαντικούς πολιτικούς. Από εκεί έφυγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος τη νύχτα της 6ης Ιουνίου 1933 όταν έγινε η εναντίον του δολοφονική απόπειρα. Από το 1994 στεγάζεται εδώ το Τμήμα των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.