Κανατσέλης Γιάννης

Ξενοιασιά

 

Λίγο ουρανό να κρατηθώ,

αέρα ν’ αναπνεύσω,

ύστερα γίνομαι αητός

και δυνατά θα πλεύσω.

 

Στης θάλασσας τα χρώματα

και του βουνού τα δάση,

που όλα με την ομορφιά,

η φύση τάχει πλάσει.

 

Θα αγναντεύω από ψηλά,

σαν το μαργαριτάρι,

που λάμπει πάντα και κοσμεί,

με μια δική του χάρη.

 

Θάμαι ένα ξένοιαστο παιδί,

χωρίς πολλή σκοτούρα,

και η ζωή μου γελαστή

θα τριγυρνά σα σβούρα.

 

Γιάννης Κανατσέλης