Αθάνατε Καζαντζίδη

Στα 19 του, το αφεντικό του στο εργοστάσιο που εργαζόταν στον Περισσό, τον άκουσε να τραγουδά την ώρα της δουλειάς και μαγεμένος από τη φωνή του, τού χάρισε μια κιθάρα.

H κιθάρα – δώρο ήταν το «διαβατήριο» για την πρώτη δουλειά του. Ένας γείτονας ταβερνιάρης τον άκουσε να παίζει και να τραγουδάει και τον προσέλαβε με αμοιβή ένα πιάτο φαΐ και τα φιλοδωρήματα των πελατών.

Μετά τη συνάντησή του με τον «ανιχνευτή ταλέντων», τυφλό συνθέτη Στέλιο Χρυσινή, όλα πήραν το δρόμο τους. Διότι τον Στέλιο Καζαντζίδη δεν χρειαζόταν να τον… βλέπεις.

Πριν από 90 χρόνια, ήχησε για πρώτη φορά η μεγαλύτερη φωνή της Ελλάδας.