Τζώρτζος Σταύρος

Άτιτλο

Ψηλά, όσο ψηλά κι ανεβείς

πάντα να κοιτάς κάτω, χαμηλά,

εκεί απ’ όπου ξεκίνησες.

Εκεί όπου έφαγες τα πρώτα ψίχουλα

απ’ το ξεροκόμματο της φραντζόλας

που ήταν μέρες στην ψωμιέρα…

Κι αν, κοιτώντας κάτω, δεν βλέπεις τίποτ’ άλλο

από καταπράσινες πεδιάδες σαν το γέλιο σου,

προσπάθησε να καταλάβεις

μήπως… πρέπει ν’ αλλάξεις τα γυαλιά σου.

Ή σκέψου ότι η καταιγίδα είναι πολύ κοντά,

είναι δίπλα σου, και -σαν ένας νέος Ιανός-

θα σου δείξει δύο πρόσωπα

για να διαλέξεις το ένα απ’ αυτά…

Πόσες αλήθειες, πράγματι,

κρύβει κάποιες φορές μια αλήθεια

που θα μπορούσε να είναι ψέμα!

 

Σταύρος Τζώρτζος

Από την ποιητική συλλογή

«Από το Α έως το Ω»