Η Αγία Σοφία είναι κόσμημα του Πειραιά.
Αγαπημένη μας εκκλησία του Πειραιά η Αγία Σοφία, της γειτονιάς μας, που γιορτάζει στις 17 Σεπτεμβρίου. Είναι τόσο στοργική, τόσο οικεία η Εκκλησία μας, που θαρρείς ότι κάθε μέρα μας καλεί κοντά της, σα μια γλυκιά και τρυφερή μάνα, έτσι το δρομολόγιό μας περνά πάντοτε από μπροστά της, για να κάνουμε το σταυρό μας και να παίρνουμε δύναμη από τη χάρη της. Από αυτή την ευλαβική ανάγκη μας, άλλωστε, κτίστηκε στο προαύλιό της και το μικρό παρεκκλήσι, που τιμάται στη μνήμη της Αγίας Ελέσας, του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Βαρβάρας, το οποίο παραμένει ανοικτό από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα.
Η Αγία Σοφία μας, δεν είναι αφιερωμένη στη Σοφία του Θεού όπως η Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης και της Θεσσαλονίκης, τιμάται στη μνήμη των μαρτύρων, Σοφίας και των θυγατέρων της Πίστης, Αγάπης και Ελπίδας, που μαρτύρησαν στο μεγάλο διωγμό του Διοκλητιανού και κτίστηκε σε μια άκρη του Πειραιά πριν από πολλά χρόνια. Από νωρίς κατόρθωσε να γίνει συνώνυμη της καλής ποιμαντορίας και του μεγάλου κοινωνικού έργου. Οι Ιερείς της ήταν ανέκαθεν στο πλευρό των φτωχών και των πασχόντων της ενορίας και όχι μόνο. Ο Ναός γεμίζει αγάπη η οποία επιμερίζεται σε όλους τους πιστούς. Η προσφορά σε όλους είναι πράγματι πολύ μεγάλη και κανείς ποτέ δεν ξέχασε να προσφέρει κάτι από το υστέρημά του για να μην σταματήσει το λαμπρό και Θεάρεστο αυτό έργο.
Δεν είναι μόνο η συνοικία που είναι κατοικημένη από ευλαβείς ανθρώπους της εργασίας και του μόχτου, είναι και όλοι οι κάτοικοι του Πειραιά που δίνουν και την ψυχή τους για να βρίσκονται δίπλα στο κόσμο που τους έχει ανάγκη. Μην ζητάμε βέβαια να έχουμε τα φώτα της δημοσιότητας σε έργα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, δεν θα το δούμε. Το έργο κάποιων ανθρώπων, αν και πολύ σημαντικό, μένει στην αφάνεια και τη σκιά για τους πολλούς, όμως εμείς, εδώ στην ενορία μας, το αισθανόμαστε και το ζούμε. Το βιώνουμε καθημερινά, γνωρίζουμε το θετικό που συντελείται, γιατί μεταδίδεται από στόμα σε στόμα. Το αγκαλιάζει η αγάπη του κόσμου και το προστατεύει η Χάρις του Θεού. Αυτό συμβαίνει στην δική μας την Αγία Σοφία. Την Αγιά Σοφιά όπως την αποκαλούμε εμείς στον Πειραιά.
Η ενορία μας, έχει αξιόλογο πνευματικό κέντρο που προσπαθεί να φέρει κοντά του μικρούς και μεγάλους, σιτίζει επίσης καθημερινά αρκετούς άπορους συμπολίτες μας. Δεν είναι λίγο και το υπόλοιπο φιλανθρωπικό, πολιτιστικό και κοινωνικό έργο της. Ότι και να πεις για το έργο των Ιερέων της, του Εκκλησιαστικού Συμβούλιου αλλά και των πιστών της περιοχής, λίγο θα είναι. Άοκνοι εργάτες του Χριστού και του πνεύματος όλοι, αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό ένα μεγάλο ανθρώπινο κύτταρο της Πειραϊκής Πολιτείας. Το έργο τους είναι μεγάλο και δύσκολο αλά όχι ακατόρθωτο. Όπως μας έχουν δείξει μέχρι σήμερα.
Τα έργα διαδέχονται το ένα το άλλο και πάντα υπάρχει μια κινητικότητα και μια δραστήρια διάθεση που σε εκπλήσσει.
Να μην ξεχάσουμε, ότι στις 16 και τις 17 Σεπτεμβρίου ο Ναός μας γιορτάζει και πρέπει να είμαστε όλοι εκεί. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις τους παλιούς και τους νέους ενορίτες να σμίγουν στην Εκκλησία τους. Είναι μια στιγμή που κανείς μας δεν πρέπει να χάσει. Τα χρόνια που περνούν ας γεμίζουν την καρδιά μας ευλογία και αγάπη από τη Χάρη της.