Σταυράκη Φραγκίσκη

Θα δώσω φως

 

Λόγια ανυπότακτα θα ψιθυρίσω

και στο στενό τοπίο της καρδιάς

θα δώσω φως κι ευρυχωρία

για να χωρέσει τις αμαρτίες

που εξιλέωση γυρεύουν.

 

Κι έτσι σαν φύσημα ανησυχίας

θα ξαναζωντανέψω

σαν την αλλόκοτη βροχή

που ξέφυγε απ’ τα σύννεφα

και μάνα γη γυρεύει.

Την άνοιξη θα ικετέψω

και την αδυναμία δύναμη θα κάνω.

 

Τ’ αχνάρια των βημάτων σου θα πάρω

για να σε συναντήσω

εκεί στη μυστική μας όχθη.

 

 

 

Από τη υπό έκδοση ποιητική συλλογή

«Εν αναμονή»