Έφυγε ο Βαγγέλης Παραμερίτης.Φίλος απ’ τα παλιά, Ποιητής, Λογοτέχνης και Στοχαστής

Ο φίλος Συγγραφέας /ποιητής/ δημοσιογράφος Ευάγγελος Παραμερίτης δεν είναι πια εδώ, έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων, εκεί που σμίγουν και τα λένε, όλοι μαζί  οι άνθρωποι της τέχνης και του πνεύματος. Άφησε τα γραπτά του, τα έργα του και μια γλυκιά ανάμνηση ως άνθρωπος. Πάντα παρών και συμμετέχων σε λογοτεχνικά δρώμενα και εκδηλώσεις, πιστός φίλος της Εφημερίδας μας, θα μας λείψει και θα τον θυμόμαστε πάντα σαν μια θετική παρουσία δίπλα μας στα τόσα χρόνια που τον ξέραμε.

Πάντα είχες λαμβάνειν από τη συναναστροφή με τον Βαγγέλη. Ήταν μεγάλο μυαλό, σοβαρό πνεύμα και τα λόγια του λίγα, μετρημένα. Αγάπη για τον Θεό και τους ανθρώπους, ήταν τα πιστεύω του και δεν ήταν λίγες οι φορές που τον βλέπαμε στο ψαλτήρι των εκκλησιών να δίνει τον δικό του τόνο στις ιερές ακολουθίες.

Τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια, όταν αρθρογραφούσε στην εφημερίδα ΝΙΚΗ της Νίκαιας, του αείμνηστου Κώστα Ρουφογάλλη, που τον ξεχώριζε πάντα και μας έλεγε τα καλύτερα για τον Βαγγέλη.

Μεγάλο το συγγραφικό και ποιητική έργο του, πάρα πολλά τα άρθρα και οι δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες.

Είχε ένα δικό του τρόπο να σε προσεγγίζει και η φιλία του ήταν δυνατή, και παντοτινή.

Καλό του ταξίδι και τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Το τελευταίο αντίο με ένα δικό του ποίημα, με τον τίτλο «ΙΚΕΣΙΑ».

«Κύριε, τα χέρια υψώνω / ικετευτικά στο μεγαλείο Σου, / τον άνθρωπο, τον χαμένο άνθρωπο / από το δρόμο της απανθρωπιάς επανέφερε.

Ακου, Κύριε, / άκου τη φωνή του ταπεινού ικέτη / και δέξου την / σαν του κορυδαλλού το ορθρινό τραγούδι, / προτού χτυπήσουν οι καμπάνες.

Δεν σου ζήτω πολλά / τον άνθρωπο, / τον άνθρωπο επανέφερε / στο δρόμο του ανθρώπου. / Αμήν».