Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΩΜΑΣ

Ο Απόστολος Θωμάς ήταν ψαράς και ένας από τους δώδεκα μαθητάς του Χριστού. Ήταν πιστός στον Μωσαϊκόν νόμον και όταν ο Κύριος τον εκάλεσε κοντά Του, χωρίς δισταγμούς Τον ακολούθησε, διότι κατάλαβε ότι ήτο ο Μεσσίας, που είχαν προαναγγείλει οι προφήτες.

Όταν ο Κύριος, αναστήθηκε από τον τάφον, εφανερώθη στους μαθητάς Του. Επειδή όμως ο Θωμάς απουσίαζεν, όταν του διηγήθηκαν ότι τον είδαν, αυτός δεν το επίστευσεν. Μετά οκτώ ημέρας, επαρουσιάσθη πάλιν ενώπιον των μαθητών και προέτρεψεν τον Θωμά να ψηλαφίσει στα χέρια Του, για να δει τα σημάδια της σταυρώσεως. Τότε επίστευσεν και έκθαμβος Τον προσκύνησεν και ανεβόησεν «Ο Κύριός μου και Θεός μου» (Ιωαν.20,28). Και ο Χριστός του είπεν, «ότι, εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ειδότες και πιστεύσαντες, (Ιωάν. 20,29). δηλ. με είδες και επίστευσες, ευτυχισμένοι όμως είναι αυτοί, που επίστευσαν χωρίς να με ιδούν.

Μετά την επιφοίτησιν του Αγίου Πνεύματος, όλοι οι Απόστολοι διεσκορπίστηκαν στα πέρατα της Οικουμένης και δίδαξαν, όπως τους είπεν ο Κύριος «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», (Ματθ. κη΄19).

Ο Θωμάς εδίδαξεν στις Ινδίες, και εβάπτισεν πολλούς ειδωλολάτρες Χριστιανούς. Εκεί εθαυματούργησεν, όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης.

Ευρισκόμενος ο Απόστολος στην χώραν των Ινδιών, συνέπεσεν ο κυβερνήτης Γουνδιαφόρος να πανδρεύει  την κόρην του και κάλεσεν πολύ κόσμον και μεταξύ αυτών και τον Θωμά. Ο Θωμάς σκεπτικός, εκάθισεν στο ευτελέστερον και κατώτερον μέρος της τραπέζης χωρίς να τρώγει. Όταν τον είδεν ένας από τους υπηρέτας, με αυθάδειαν του έδωσεν ένα ράπισμα και του είπε: «Αφού όλοι χαίρονται ευφραινόμενοι, χαίρε και εσύ με τους συντραπεζίτας».

Ο Θωμάς απήντησεν: «το σφάλμα σου κάποτε θα το συγχωρήσει ο Θεός. Το χέρι σου όμως, που αναιτίως με εκτύπησεν, θα το διαμοιράσουν τα θηρία εις τον παρόντα αιώνα».

Ο υπηρέτης έφυγε και πήγε στο πηγάδι να φέρει νερό, εκεί  όμως ένας σκύλος κατέσχισεν το χέρι του και αμέσως έπεσεν νεκρός. Ο σκύλος, με το χέρι στο στόμα του, το περιέφερεν μέσα στο συμπόσιον. Μία εβραία χορεύτρια  είπεν: «Μυστήριον μέγα εφανερώθη σήμερα. Ή ο Θεός εκαταδέχθη να καθήσει κοντά μας, ή Θεού Απόστολος.

Ο άρχοντας όταν το άκουσε, είπε στον Θωμά «η κατάρα σου έπιασε, ευλόγησε και την κόρην μου, που σήμερα ενυμφεύθη. Ο Θωμάς ευλόγησε το ζευγάρι και τους αφιέρωσεν στον Θεόν.

Ο βασιλιάς συνάντησεν πάλιν τον Απόστολον και του ζήτησεν να κατασκευάσει ένα παλάτι, σε έναν τόπον, που αγαπούσε. Ο Απόστολος εδέχθη και ο Βασιλιάς του έδωσεν χρήματα αρκετά, γιατί θα απουσίαζεν για ένα διάστημα. Ο Θωμάς άρχιζεν να κτίζει ένα ουράνιον παλάτι. Εννοούσε ότι με τις καλές πράξεις, που έκανε, δίδασκε, βάπτιζε, έδινε χρήματα στους φτωχούς, εξασφάλισεν μίαν θέσιν στην ουράνιον βασιλείαν του Θεού.

Όταν  ο βασιλιάς ήλθε, ήθελε να δει το παλάτι του.

Ο Απόστολος του είπε, ότι έχτισα το παλάτι, έχοντας αρχιτέκτονα τον Χριστόν. Βρίσκεται στον ουρανόν και θα το χρειαστείς, όταν αναχωρήσεις από αυτόν τον κόσμον. Εκεί θα σου είναι χρήσιμον. Ο Άρχοντας αμέσως διέταξεν να τον κλείσουν σε έναν σκοτεινόν λάκκον.

Η Θεία Πρόνοια όμως οδήγησεν τα πράγματα σε άλλον δρόμον. Πείστηκεν ο βασιλιάς, ότι ο Θωμάς  έλεγεν την αλήθειαν,  μετανόησεν για την πράξιν του, έβγαλεν από την φυλακήν τον Θωμά και εδέχθη να βαπτιστεί και ο ίδιος Χριστιανός.

Ελεύθερος πιά, ο Απόστολος, μεταβαίνει σε άλλη πόλιν των Ινδιών και κάνει Χριστιανούς πολλούς βαρβάρους ειδωλολάτρες, Ο βασιλιάς αμέσως διατάζει  τους στρατιώτες του, να τον συλλάβουν και να τον θανατώσουν. Ο Απόστολος προσευχήθην, ενεθάρρυνεν τους πιστούς λέγοντας: «Μείνατε ατάραχοι, όταν με δείτε νεκρό, φυλάξτε την πίστιν σας, για να συναντηθούμε στον ουρανό».

Αυτοί τον ανεβάζουν σε ένα βουνό και τον θανατώνουν διά λογχισμού. Ο Άγιος παρέδωσεν την αγίαν Του ψυχήν στον Κύριον, το 72μ.Χ στην πόλιν Μαλιαπούρ (σημερινόν Μαδράς), στην ανατολική πλευράν της Ινδικής χερσονήσου.

Το ιερόν λείψανόν Του μεταφέρθηκεν στην Κων/πολιν  το 357μ.Χ.και το 1204μ.Χ. στην Ρώμη.

Η Εκκλησία τιμά την μνήμην Του στις 6 Οκτωβρίου, εορτάζεται όμως και την Α΄ Κυριακήν μετά το Πάσχα.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, την θυσία του Αγίου, ας την κάνομε πράξιν. Τα καλά έργα επί γης, μας κάνουν πολίτες της Ουρανίου πολιτείας. Διότι «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». (Προς Εβρ. 13,14). Οι πρεσβείες του Αγίου να φωτίζουν και να κατευθύνουν την ζωήν μας.

Μαρία Τσακανίκα