Λαουτάρης Ι. Εμμανουήλ

Η τρελλιάρα

Το τι γυρεύεις στη ζωή, θα ήθελα να ξέρω,

να σταματήσω κάποτες κι εγώ να υποφέρω.

Το μεσημέρι μ’ αγαπάς, το βράδυ συννεφιάζεις,

τρώγεσαι με τα ρούχα σου τρελλιάρα και γκρινιάζεις.

Κι η μάνα σου η παλαβή που σ’ έχει χαϊδεμένη,

κάνει την πάπια, τάχατες πως δεν καταλαβαίνει.

Σ’ εφόρτωσε σ’ εμένανε, κουβέντα δεν της είπα,

κι άντε να βγάλω τώρα εγώ, το φίδι από την τρύπα.

Ο κόμπος όπως έφτασε, τρελλιάρα μου στο χτένι,

γι’ αυτό θα βρω μιαν άλληνε, που να ’ναι μυαλωμένη.

Να ’ναι γυναίκα ήσυχη, και χαμηλοβλεπούσα,

και συ θα πας στη μάνα σου, την καφετζού απ’ την Προύσα.

Εμμανουήλ Ι. Λαουτάρης

Από την ποιητική συλλογή

Ζωγραφίζοντας με λέξεις

Εκδόσεις Εριφύλη 2009