«Άσπρα καράβια τα όνειρά μας…» Αφιέρωμα στο Νέο Κύμα, στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
Μουσικό ταξίδι στην ιστορία και τα τραγούδια του Νέου Κύματος, παρουσιάστηκε από το Φωνητικό Σύνολο του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Ρέντη. την Κυριακή 17 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Το Σύνολο διηύθυνε η Μαέστρος Μαρία Κάτσαρη, ενώ την Χορωδία συνόδευαν οι Λευτέρης Συμιανάκης στην Κιθάρα και στο πιάνο η Μαέστρος. Αφήγηση και τραγούδι o Δημήτρης Τσούνης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μια ομάδα νέων καλλιτεχνών, βάλθηκε να αλλάξει τα μουσικά πράγματα της χώρας. Έτσι γεννήθηκε το Νέο Κύμα.
Εκείνη την εποχή, η Ελλάδα είχε αρχίσει να επουλώνει πληγές από την κατοχή και τον εμφύλιο και έχτιζε πετραδάκι – πετραδάκι, το όνειρο της αντιπαροχής, που θα έβαζε ένα κεραμίδι, πάνω από το κεφάλι καθενός, καθώς η αστυφιλία έπλαθε το καλούπι του νεοέλληνα αστού.
Το πνεύμα οικονομίας, έκανε την δισκογραφία που έβλεπε μία κάμψη, να αφήσει τις μεγάλες ορχήστρες του ελαφρού τραγουδιού ή εκείνες του ρεμπέτικου και του λαϊκού και να στραφεί στα ολιγοπρόσωπα σχήματα, με καθαρές μουσικές, βασισμένα σε λίγα όργανα, που θα τραγουδούσαν τον έρωτα και την χαρά της ζωής.
Η σύλληψη αυτής της ιδέας, ήταν ένας τρόπος να διαχωρίσει το Νέο Κύμα τη θέση του από το λαϊκό αλλά και το ελαφρό τραγούδι. Το εγχείρημα έμελλε να φέρει φρέσκο αέρα στην ελληνική μουσική και να πλημμυρίσει τον ελληνικό κινηματογράφο, με αρμονικές μελωδίες και αγαπημένα τραγούδια.
Από άποψη ενορχήστρωσης, το Νέο Κύμα χαρακτηρίζεται από μία λιτότητα. Συχνά, η συνοδεία του τραγουδιστή, είναι μόνο μία κιθάρα. Το Νέο Κύμα χαρακτηριζόταν από συνθέσεις με εκφραστική λιτότητα και ευαισθησία, ενώ περιείχε αρκετά στοιχεία δανεισμένα από την μπαλάντα.
Αργότερα προστέθηκαν στοιχεία λαϊκού ήχου και παραδοσιακών προσμείξεων. Βασίστηκε στην ευαισθησία διακεκριμένων συνθετών της εποχής, κυρίως του Μάνου Χατζιδάκι, γρήγορα όμως απέκτησε την δική του αυθυπαρξία.
Σαν μουσική τάση κράτησε λιγότερο από μία δεκαετία και μετά εξασθένησε, γιατί οι ανάγκες και οι ανησυχίες των νέων της εποχής, ήθελαν κάτι πιο αγωνιστικό και πολιτικό.