ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ.28η Οκτωβρίου 1940 και μετά 81 χρόνια τί; Άκου, λοιπόν, μικρέ Ελληνάκο

Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος

E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr

Ήταν ακόμη αξημέρωτο, 5 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κτύπησε την πόρτα της Ελλάδας. Ο Ιταλός Πρέσβης Γκράτσι απέδωσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Ιωάννη Μεταξά, το τελεσίγραφο της φασιστικής του κυβέρνησης και του αρχηγού του Μπενίτο Μουσολίνι. Ιστοριογραφικά, έχει αποδειχθεί πως η Ελλάδα έκανε μεγάλες προσπάθειες να αποφύγει αυτό τον Πόλεμο. Δυστυχώς όμως ο κύβος είχε ριφθεί προ καιρού… Οι Αυτοκρατορίες του Ναζιστικού – Φασιστικού Άξονα, το δεύτερο Στάδιο της υλοποίησης του σατανικού Σχεδίου και γνωστού σήμερα σε μας ως «ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ», ήθελε την Ελλάδα, τη Ρωμιοσύνη υπόδουλη ή στην καλύτερη σύμμαχο που θα δεχόταν όμως να μοιραστεί η Πατρίδα σε Ιταλούς, Βούλγαρους και γιατί όχι και στους αιώνιους φίλους της Γερμανίας Τούρκους; Η απάντηση που πήραν οι Ιταλοί στην απαίτησή τους από τον Έλληνα Πρωθυπουργό ήταν ΕΛΛΗΝΙΚΗ. ΟΧΙ!

Ο πατέρας μου, Σπύρος Ι. Λαζαράκος, μαζί με το συγχωριανό του Γιάννη Κριαλάκο μόλις είχαν γίνει υπαξιωματικοί του 1ου Συντάγματος Ιππικού Θεσσαλονίκης. Μαζί έφυγαν από το χωριό τους τον Κούνο της Μέσα Μάνης, στις 30 Μαρτίου του 1940 και μαζί πολέμησαν και μαζί νίκησαν. Πολλοί άλλοι επίσης από τον Κούνο που ήταν ήδη οικογενειάρχες επιστρατεύθηκαν να πολεμήσουν, όπως ο Γιάννης Κυρ. Κουρεβέσης και αργότερα πεθερός μου και οι θείοι μου Νίκος Ι. Λαζαράκος, ανύπαντρος και μετέπειτα ανάπηρος πολέμου, με τον ξάδελφό του Δημήτρη Παπαδόγγονα και ο οποίος είναι ένας από τους πρώτους ηρωικά πεσόντες υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, αφήνοντας τη γυναίκα του χήρα με τα τρία κοριτσάκια τους ορφανά.

Τότε πολέμησε ολόκληρο το Έθνος, σύσσωμο, από διαφορετικά μετερίζια και νικήσαμε! Οι πατεράδες μας, οι παππούδες σας μαζί με τις μανάδες μας και γιαγιάδες σας έγραψαν το ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ’40! Φτωχοί και τίμιοι άνθρωποι που έκαναν το Σταυρό τους ικετεύοντας και ο Θεός τους εισάκουγε, ενώ η Παναγιά τους προστάτευε. Πέρασαν 81 χρόνια από τότε και τώρα τί;

Θα έλεγε κανείς, ξένος παρατηρητής, πως εμείς τα παιδιά και τα εγγόνια εκείνων των σπουδαίων Ελλήνων, που ακόμα ελάχιστοι ζουν, προσπαθούμε με μανία να σβήσουμε αυτή τη μεγάλη ελληνική Δόξα! Αυτό το Οικουμενικό Δίδαγμα, που συνεχώς επαναλαμβάνουμε· πως ένας μεγάλος λαός ενός μικρού κράτους κατατροπώνει μια άδικη Αυτοκρατορία!

Άκου, λοιπόν, μικρέ Ελληνάκο (άντρα ή γυναίκα), Κι εγώ μικρός σαν και σένα ίδιος, ή λίγο καλύτερος, ή λίγο χειρότερος, γιατί εξ΄ ίσου δεν κάνουμε αυτό που πρέπει. Απομακρυνόμαστε με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ από τη Διαθήκη της ένδοξης εκείνης εθνικής Κληρονομιάς των πατεράδων, μανάδων, παππούδων και γιαγιάδων μας δηλώνοντας αδιάντροπα αποποίηση κληρονομιάς!

Σήμερα, λίγο πριν τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο, τουλάχιστον όπως φαίνεται το ζήτημα γεωπολιτικά και παρ’ όλες τις μακροχρόνιες διπλωματικές προσπάθειες της Ελλάδας να αποφευχθεί, δυστυχώς τα εχθρικά τύμπανα του πολέμου έχουν αρχίσει τη μακάβρια απειλητική και τόσο γνωστή σε μας μουσική τους και ας προσποιούνται μερικοί πως δεν καταλαβαίνουν.

Μπροστά σε όλα αυτά, τα μέγιστα και τα ουσιώδη εμείς οι αμέσως μετέπειτα γενιές αυτών των ΗΡΩΩΝ τι κάνουμε;

Στεκόμαστε στις εξέδρες των επισήμων ή στα πεζοδρόμια να παρακολουθήσουμε τις παρελάσεις και να τιμήσουμε τους Ήρωες του ’40; Ναι, αλλά πότε όμως; Όταν δεν είμαστε εκφυλισμένοι διότι:

Ένας εκφυλισμένος Ιεράρχης εκφυλίζει το ποίμνιό του και δημιουργεί εφιάλτες. Ένας μη εκφυλισμένος δημιουργεί Οσιομάρτυρες και Εθνομάρτυρες. Ένας εκφυλισμένος Δάσκαλος αφού καταπάτησε τον όρκο του Διδασκάλου καταπάτησε και κάθε όρκο που εξασφαλίζει το αγαθό στην κοινωνία. Κάθε Δικαστής που εκφυλίστηκε, δεν πρόδωσε μόνο Εκείνον απειροδίκαιο Σωτήρα Ιησού Χριστό, αλλά και τον εαυτόν του και τους προγόνους του και τους απογόνους του. Ένας επίσης εκφυλισμένος Γιατρός δεν ατίμασε μόνο τον Ιπποκράτη και πολύ περισσότερο τον Αγιοτριαδικό Θεό, αλλά ατίμασε και τον εαυτόν του και τα παιδιά του. Ένας εκφυλισμένος Δημοσιογράφος δεν είναι απλά διάβολος, αλλά τρίβολος και ντελάλης κάθε αισχρής και μαύρης προπαγάνδας. Ο όρος «Αξιωματικός» είναι τίτλος ισόβιος, ο εκφυλισμένος Αξιωματικός επάξια, με το σπαθί του κατάφερε να γίνει ισόβιο όνειδος.   Τέλος κάθε εκφυλισμένη Μάνα δεν περιφρονεί μόνο Εκείνη την Αειπάρθενο Μητέρα του Θεού, αλλά περιφρονεί τον εαυτό της και τα παιδιά της. Συνώνυμο της «εκφυλισμένης Μάνας» είναι ο κοινωνικός όλεθρος.

Θα ήταν ανόητο αν μιλούσα για πολιτικούς, αφού αυτοί δεν είναι μια διαφορετική ράτσα. Είναι τέκνα της δικής μας κοινωνίας και συνάδελφοι των δικών μας επαγγελμάτων. Αν επιτρέψουμε να έρθουν οι Παγκόσμιοι Κυβερνήτες, αυτοί θα είναι μια διαφορετική αντίχριστη ράτσα που ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι θα φαντάζουν αγγελούδια μπροστά τους.

Σήμερα 28η Οκτωβρίου 2021, σαν ένας απειροελάχιστος Οδυσσέας Ελύτης, ταπεινά θα πω: Μη παρακαλώ σας μη, εκφυλισμένοι άρχοντες, δημιουργείτε νέους διαδόχους. Σταματήστε το κακό εδώ, να σωθείτε εσείς και οι απόγονοί  σας. Να σωθούμε όλοι. Να σωθεί το Γένος μας. ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ’40! Η Αγία Σκέπη της Αρχιστρατήγου Θεοτόκου ας μας προστατεύει και ο Άγιος Δημήτριος ας πρεσβεύει στον Κύριο. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.