Κατράκης Πότης

Στής Αλβανίας τα βουνά

Η ντουφεκιά που σου ‘κοψε το νήμα

και σ’ έστειλε τόσο νωρίς στο μνήμα

μάτωσε και την δική μου την καρδιά.

Στην ψυχή μου έπεσε η βαρυχειμωνιά.

 

Μια καρδιά χτυπά για σένα,

για δυο χέρια ανδρειωμένα,

που θυσιάστηκαν για την πατρίδα.

Την καρδιά σου θυμάμαι

και κοντά σου πάντα θα ‘μαι.

Συ μου χάρισες της νίκης την ελπίδα.

 

Στης Αλβανίας τα βουνά έπεσες νεκρός,

της πατρίδας και της πίστης χορηγός.

Σένα θα θυμούνται όσοι ακολουθούν,

οι θυσίες σου στο χρόνο δε θα ξεχαστούν.

 

Πότης Κατράκης