Λογιωτατόπουλος Φίλιππος

Φλεγόμενος ναύτης

Φλεγόμενος ναύτης στο σκαρί της ψυχής αρμενίζω,

γυρεύοντας τόπους να αισθανθώ ευτυχής που γνωρίζω.

 

Οάσεις και έρημοι μου κρατούν συντροφιά στην αλμύρα,

γελά η ανάσταση μα πονούν τα καρφιά ναύτη μοίρα.

 

Νησιά με χαϊδεύουν, βράχοι με κυνηγούν στο ταξίδι,

νεκροί κωπηλάτες σε ζωές με οδηγούν τι παιχνίδι.

 

Της ψυχής τα ταξίδια είν’ τα πιο μακρινά και μεγάλα,

ναύτες τα τραγουδάνε κι ουρανού πετεινά με σινιάλα.

 

Καίγομαι και γεννιέμαι στις κουβέρτας το φως και στις μνήμες,

όσο πιο μακριά φτάνω, γίνομαι πιο σοφός σαν τις ρίμες.

 

Φλεγόμενος ναύτης στο σκαρί, μοναχός στην ψυχή μου,

πλούτος μου το ταξίδι, και ας είμαι φτωχός, προσευχή μου.

 

Φίλιππος Λογιωτατόπουλος

Από την ποιητική συλλογή

«Τα βήματα της πλώρης»