Μπούτος Δημήτρης

Μας διώξαν απ’ τη Δραπετσώνα

Με πόνο, δάκρυ και κλάμα

σπιτάκι μου ήσουν κτισμένο

με πόσες πίκρες και αίμα

κάθε γωνιά σου ποτισμένο.

 

Μας διώξαν απ’ τη Δραπετσώνα

από το χώμα το αγιασμένο

κι απ’ το φτωχό μας το σπιτάκι

με τόσα δάκρυα χτισμένο.

 

Όνειρα εγώ κι εσύ τα βράδια

μας παίρνουν τα χαράματα

αύριο τι θα ξημερώσει

με σπαραγμούς και κλάματα.

 

Μας διώξαν απ’ τη Δραπετσώνα

απ’ το χώμα το αγιασμένο

κι απ’ το φτωχό μας το σπιτάκι

με τόσα δάκρυα χτισμένο.

 

Μας ξεριζώνουν τη ζωή μας

γιατί… θεέ μου δεν χωράμε

στης Δραπετσώνας τ’ άγιο χώμα

που ζήσαμε και αγαπάμε.

 

Δημήτρης Μπούτος