ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ – ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ

Υπάρχει μια κατηγορία (ανθρώπων) τούς οποίους οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν πρέπει να συγχωρούν διότι δεν τούς συγχώρησε ούτε ο ίδιος ο ΧΡΙΣΤΟΣ οι κακούργοι αυτοί είναι οι ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ.

Δέκα λεπρούς θεράπευσε ο Κύριος και ένας επέστρεψε για να τον ευχαριστήσει και κείνος ξένος Σαμαρείτης ΟΥΧΙ ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΚΑΘΑΡΙΣΘΗΣΑΝ ΟΙ ΔΕ ΕΝΝΕΑ ΠΟΥ;

Ο Σαμαρείτης αυτός ο ένας ενσαρκώνει μια από τις πιο μεγαλύτερες καί τόσο λησμονημένες στις μέρες μας αρετές… την Ευχαριστία καί την Ευγνωμοσύνη. Αντίθετα οί άλλοι οί εννέα, η πλειοψηφία ενσαρκώνουν την Αχαριστία καί την Αγνωμοσύνη. Συνηθισμένη συμπεριφορά ανέκαθεν. Προ Χριστού, στην εποχή του Χριστού, σήμερα καί πάντοτε.

Ο Κύριός μας στιγματίζει αυτή τη συμπεριφορά λέγοντας, «οί άλλοι δεν ηύραν τον δρόμο να έρθουν να δοξάσουν τον θεό;». Καί δεν το λέει παρά για να θυμίσει ότι πάν δώρημα τέλειον, άνωθεν εστί μεταβαίνον, εκ του πατρός των φώτων = του ‘Θεού’.

Ξεχείλισε το παράπονο του Ιησού καί το δάκρυ του πότισε τις κοιλάδες του θείου του προσώπου. Κι από τά βάθη της αρχιερατικής του υπόστασης ξεπήδησε φοβερός ο λογισμός: Ω γενεά άπιστος καί διεστραμμένη. Έως πότε έσομαι μέθ’ υμών, έως πότε ανέξομαι υμών. (Ματθ. ΙΖ, 17).

Είναι το ίδιο παράπονο για την αχαριστία του ίδιου του περιούσιου λαού Του, όπως ποιητικά ακούγεται τη Μεγάλη Εβδομάδα (Όρθρος Μ. Παρασκευής)

«Λαός μου, τι εποίησά σοι ή τι σοί παρενόχλησα, τους τυφλούς σου φώτισα, τους λεπρούς σου εκκαθάρισα, άνδρα όντα επί κλίνης ηνωρθωσάμην. Λαός μου, τι εποίησά σοι, καί τι μοί ανταπέδωκας. Αντί του μάνα χολή, αντί του ύδατος όξος, αντί του αγαπάν με, σταυρό με προσηλώσατε.

Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (ο Άγιος των ημερών μας) διδάσκει ότι ο αχάριστος δεν έχει ευλογία. Έλεγε χαρακτηριστικά «Ο Αχάριστος είναι άνθρωπος καταραμένος από τον θεό καί δε βλέπει προκοπή»

Δυστυχώς οί αχάριστοι άνθρωποι δεν το συναισθάνονται. Στέκονται ψυχροί καί αδιάφοροι απέναντι στον ευεργέτη τους. Κυριεύονται από υλοφροσύνη καί πολλές φορές στρέφονται καί εναντίον του (ευεργέτη τους) Καί έτσι επαληθεύεται η αρχαία ρήσης… Τη αχαριστία δοκεί έπεται η αναισχυντία (φαίνεται ότι την αχαριστία την ακολουθεί η ξεδιαντροπιά).

Ο Οξύνους Ανδρέας Λασκαράτος, στο γνωστό σύγγραμμά του «Ιδού ο άνθρωπος» ονομάζει τον αχάριστο «δημόσιο αδικητή», «Υποκείμενο Χρεωκοπημένο», «Εχθρό της κοινωνίας». Και για τον μεγαλύτερο κακούργο και ο Θείος και ο ανθρώπινος νόμος αφήνουν κάποια περιθώρια συγχώρησης, για τον Αχάριστο κανένα ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, ο δε λαός λέει ότι όλα συγχωρούνται πλην τής ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ.

Ο Ξενοφώντας, ο αρχαίος αυτός συγγραφέας στο περίφημο σύγγραμμά του «Κύρου Παιδεία» γράφει ότι «Ο Κύρος ύστερα από Παλλαϊκή αξίωση εξέδωσε νόμο με τον οποίο ο ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ, ιδίως όταν κακολογούσε τον συνεργάτη του ετιμωρείτο με δημόσιο εμπτυσμό καί μαστίγωση, γιατί εθεωρείτο ως αναίσχυντος καί αφιλότιμος (αναιδής τε ούτος καί τιμής στερούμενος).

Άς μη ξεχνούμε ότι στους αντίποδες της αχαριστίας, βρίσκονται η ευγνωμοσύνη καί η ευχαριστία, αρετή των λίγων. Κατά το Ευαγγέλιο καί τον Κύριο μας ένας από τους δέκα (περίπου 11%) της κοινωνίας έχει αυτές τις αρετές

Η ταπεινή καί γεμάτη ευγνωμοσύνη ευχαριστία προς τους ευεργέτες μας εξευγενίζει την ψυχή μας. Γιατί η ευχαριστία προς τον ευεργέτη, είναι ευχαριστία προς τον Θεό όπως λέει ο Άγιος του γένους ο Κοσμάς ο Αιτωλός.

Η Ευχαριστία είναι το πιο ευωδιαστό άνθος στον κόσμο, πανέμορφο άνθος, αληθινό μυριόπνοο του Παραδείσου κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Κι όποιος την προσφέρει δεν έχει να χάσει, αντίθετα θα κερδίσει. Η Ευχαριστία εκείνω μὲν ουδέν προστίθησιν ημάς δε οικιοτέρους αυτώ κατασκευάζει.

Στις μέρες μας επίκαιρος ηχεί ο λόγος του Αποστόλου Παύλου «Εν εσχάταις ημέρες ενστήσονται καιροί χαλεπαί ἔσονται γάρ οί άνθρωποι… Αχάριστοι»

Η αχαριστία λοιπόν είναι αιτία της χαλεπότητας των καιρών. Σ’ αυτήν οφείλονται οί δυσκολίες καί τά δεινά.

Η υπέρβασή τους;  Γίνεται πάντα με τη βοήθεια του πανάγαθου θεού. Ω, πρέπει πάσα δόξα τιμή καί προσκύνησης. Στον ευεργέτη πάντων Θεώ αναπέμπομε ευχαριστίες πάντοτε κατά το ρητόν « Εν παντί χαίρεται, εν παντί ευχαριστείτε»

Αντώνης Ευθ. Χατζηγιάννης – Σκούμπελος

Πλοίαρχος Ε.Ν. – Γνήσιος Χηρολακιώτης Γαλαξιδίου