Κανατσέλης Γιάννης

Το χτες

 

Πόσο σε καταλαβαίνω

και πόσο σε θέλω.

Πόσο σε ποθώ

και πόσο προσπαθώ,

τον καημό να πνίξω.

Πληγή που πονά

και δεν κλείνει,

το όνειρο που έζησα.

Σε άλλο δρόμο βρέθηκα

σαν σε έχασα

και δεν αντιλήφθηκα

πόσο αλλιώτικος ήταν.

Αργά διαπίστωσα

το μεγάλος λάθος.

Τα δάκρυα

καθάρισαν τη ματιά

κι έτσι διάκρινα

την διαφορά

από την όμορφη

πραγματικότητα του χτες

και το τίποτα

του σήμερα.

 

Γιάννης Κανατσέλης