Μαρκοζάνη Σοφία

Άβυσσος

Ήρθες τόσο δυνατά, πολύ δυνατά.

Μα ήρθες και τόσο, τόσο αργά.

Ήρθες με μια μυστικιστική μαγεία,

που ανάμειξε τα συναισθήματα

σ’ ένα συνονθύλευμα ανεξήγητων συγκινήσεων,

αναπάντεχων εντάσεων, δονήσεων.

Αχαλίνωτων καταστάσεων.

 

Κι αυτή η ίδια η ψυχή

δύσκολα θα μπορούσε  να πειθαρχήσει.

Ένα κουβάρι οι αισθήσεις.

Αγκαλιάζει ή κουρελιάζει η μια την άλλη.

Γλυκές, τρυφερές, ερωτικές

μεταλλάσσονται σε τυπικές, αρνητικές

και καταλήγουν όπου η μοίρα τις οδηγεί.

 

Ποιος Φρόϊντ θα κολυμπήσει στα άδυτα της ψυχής;

Ποιος θα εξηγήσει τα ανεξήγητα;

Το σωστό, το λάθος, τα πρέπει.

Το «δυνατά» θα ζήσει τα ανεκπλήρωτα της ζωής

μέσα στο «αργά»;

Το «αργά» μπορεί να γεμίσει από το «δυνατά»;

 

Της ψυχής τα σκιρτήματα δεν εξηγούνται,

δεν δικαιολογούνται, δεν μετριούνται,

δεν λογικεύονται. Άβυσσος.

 

Σοφία Μαρκοζάνη

Από την ποιητική συλλογή

«Κοιτάζω τον ήλιο»