Η τρυφερή Τάνια Τσανακλίδου

Νοέμβριο του 1986 πεθαίνει η μητέρα μου. Δε θέλω να βγαίνω, δε θέλω να τρώω, περνάω δύσκολα. Ένα βράδυ, αρχές του άλλου χρόνου, ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου μου λένε να βγω λιγάκι, να πάω στην παράστασή τους, και όντως πάω στη ”Λεωφόρο Α”, που τραγουδούσαν η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

Είμαι όμως χάλια. Απαρηγόρητη. Ο Σταμάτης και η Λίνα μου προτείνουν να κάνουμε κάτι μαζί και τους απαντώ: ”Παιδιά δε θέλω δίσκο. Τίποτα δε θέλω. Το μόνο που θα είχε νόημα για μένα, θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στη μάνα μου ό,τι δεν πρόλαβα να της πω.”