Μιχαήλ Κατσικάδη. Νίκη

Ήταν Φθινόπωρο

Μια νύχτα στολισμένη μ’ άσπρα βέλα,

κι εγώ την είχα πάρει σοβαρά,

μια νύχτα που ’χε μέσα της την τρέλα,

κι ήταν αυτό για πρώτη μου φορά!…

 

Μόνο γι’ αστείο, κάποια γκρίζα Τρίτη,

σαν Ποσειδώνας πέρασες, αλί,

κι άφησες πίσω στου μιαν Αμφιτρίτη

να στρώνει της αγάπης το χαλί.

 

Αλλιώτικο από τ’ άλλα βράδια, τα κοινά…

ήταν, μαβιές σταγόνες της φωτιάς,

παρόρμηση κι αγάπη μιας νυχτιάς,

που μ’ άφησε νωπά σημάδια και πονά…

 

Νίκη Μιχαήλ Κατσικάδη

Από την ποιητική συλλογή

«Η έβδομη πτήση»