Μιχαήλ Κατσικάδη Νίκη

Διάφανο θαύμα

Έλα κι απόψε, παρήγορη βροχή,

τα τραύματα σαν Μάνα ν’ απαλύνεις,

την ώρα αυτή που ο πόνος μου αντηχεί,

πάρε με για τον κόσμο της γαλήνης.

Έλα να πλύνεις τούτη τη φθορά

στο διαμαντένιο, διάφανό σου θάμα,

των ιοβόλων αισθημάτων τα πυρά

να σβήσεις, με το ζείδωρό σου νάμα.

Νίκη Μιχαήλ Κατσικάδη

Από την ποιητική συλλογή

«Η έβδομη πτήση»