Μια καινούργια αρχή
Οι ελπίδες μας για όμορφες γλυκές στιγμές, Οι ευχές μας για αυτούς που αγαπάμε, οι ανάγκες μας για να ανθίσει το χαμόγελο στα χείλη μας!
Ξέρεις… Αυτό το ξεχασμένο χαμόγελο που πάγωσε μέσα σε “αλλαγές” του καιρού, αυτές τις εκφάνσεις των εποχών που προσπαθούν ανοίγοντας ένα παιχνίδι με τον καιρό, να υπερισχύσουν…
Μέσα σε κάθε στιγμιότυπο των αλλαγών της εποχής, οι προθέσεις των “δυνατών” ανέμων, είναι πάντα αυτή η εξουσία της υπερίσχυσης πάνω στις αλλαγές αυτές, σωστό η λάθος, ποιος αποφασίζει; Μπορείς να “μαλώσεις” με τον καιρό;
Εμείς πάντως χαιρόμαστε που ήρθες Δεκέμβριε! Μη μας “κακοκαρδίσεις”, μη μας παγώσεις με τη δύναμη που έχεις να απλώνεις το λευκό σου χρώμα παντού, όταν έχεις διάθεση να λευκάνεις τα πάντα…
Να θυμάσαι μόνο, πόσες όμορφες και λαμπερές στιγμές μας έχεις χαρίσει!
Και εμείς για αυτές τις όμορφες στιγμές που μας χάρισες, σε θυμόμαστε με αγάπη, για τα μικρά παιδικά μας όνειρα, για τα πολύτιμα για μας δώρα που περιμέναμε κάποτε, σε ένα λαμπερό περιτύλιγμα με πολύχρωμες κορδέλες!
Ίσως να μην ήταν πάντα από τον Αγ. Βασίλη που θα ερχόταν από την καμινάδα, αλλά από τους γονείς μας συνήθως, όπου κάποιες φορές προσπαθούσαν να καλύψουν αυτές τις μικρές ανάγκες της παιδικής μας, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες ίσως, που με λαχτάρα για τα λαμπερά παιδικά μας χαμόγελα, θυσίαζαν και εκείνη τη μικρή σύνταξη, με όλη τους τη καρδιά για τα εγγονάκια… Για να χαρούν αυτές τις μέρες, μη στερηθούν αυτά που θέλουν…
Όπως κι άλλα παιδάκια που πάντα σε περίμεναν, κι αυτά που για κάποιους λόγους δεν ζούσαν σε ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον, αλλά σε κάποιο ίδρυμα, που μεγάλωναν με τη σκέψη πως “κάποιος” θα τους ζεστάνει τη ψυχή… Τόσες Ελπίδες, τόσες καρδιές Δεκέμβριε, αλλά και τόσες σκιές γύρω τους, περιμένουν τον δικό σου Ήλιο να τις διώξεις…
Πάγωσαν τα χαμόγελα Δεκέμβριε και εσύ έρχεσαι σαν Χειμωνιάτικος Ήλιος να μας ζεστάνεις!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Μαρία Χαρίτου “Μαριάνθη”