ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ.Τα Χριστούγεννα του 2021 οι άνθρωποι νομίζουν πως όλα τα εξηγούν και τα κατορθώνουν…
Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος
E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr
Με τη χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού φθάσαμε κι εφέτος λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Χριστούγεννα, μια μοναδική λέξη που εμπεριέχει άπειρα μηνύματα και νοήματα, θείας χάριτος, αγαλλιάσεως, ελπίδας και σωτηρίας για τον πεπτωκότα άνθρωπο. Μηνύματα και νοήματα φανερά και απόκρυφα!
Προσμένουμε, λοιπόν, τον αγαπημένο μας Κύριο. Κάθε χρόνο αυτή η προσμονή μας είναι ελπιδοφόρος και γίνεται πραγματικά ευλογημένη όταν προετοιμαστούμε, ώστε να είμαστε άξιοι όταν ο Κύριος και Αγιοτριαδικός Θεός μας γεννηθεί για να τον υποδεχθούμε και να τον προσκυνήσουμε στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ!
Στις 18 Νοεμβρίου 2021 δημοσιεύσαμε τα στοιχεία που η Αγία Εκκλησία μας επιτρέπει να θεολογούμε σε κατώτερα στάδια. Διότι: «Η κατ’ εξοχήν Θεολογία ανήκει σε όσους ενώθηκαν με τον Θεό δια της θεώσεως και της ελλάμψεως του ακτίστου φωτός».
Παραγγέλλουν όμως οι Άγιοι Πατέρες να ακολουθούμε τους αληθινούς θεολόγους. «Ασφαλής οδός είναι η εμπιστοσύνη σε όσα μας απεκάλυψε το Άγιον Πνεύμα δια των Αγίων».
Γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Μπορούν να θεολογούν και αυτοί που δεν είναι άγιοι, και μάλιστα μπορούν να θεολογούν με βεβαιότητα, όχι ακολουθώντας στοχασμούς, αλλά θεόλεκτα λόγια». Επιτρέπεται αυτό προς χάρη της Ορθοπραξίας, η οποία πηγάζει από την Ορθοδοξία.
Θα συνεχίσουμε με ασφάλεια, λοιπόν, τηρώντας αυστηρά τα ανωτέρω, δηλαδή όχι με δικούς μας στοχασμούς, αλλά με θεόλεκτα λόγια. Για το λόγο αυτό θα παραθέσουμε στη συνέχεια, σχετικά, αποσπάσματα της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, από το «Το Μυστήριο της αγάπης του Θεού».
Διαβάζουμε λοιπόν μεταξύ των άλλων και τα εξής:
«Τά Χριστούγεννα δίδουν σέ ὅλους μας τή μοναδική εὐκαιρία νά ἀναβαπτίσουμε τήν ὕπαρξή μας στό μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, χωρίς τό ὁποῖο δέν μπορεῖ νά φωτισθεῖ καί προσεγγισθεῖ τό μυστήριο τοῦ ἀνθρώπου.
Ἄν παραμερίσουμε τόν ὀρθολογισμό καί σκεπτικισμό μας, τήν ὑπερηφάνεια καί αὐτάρκεια τοῦ ἀνθρώπου πού νομίζει ὅτι ὅλα τά ἐξηγεῖ καί κατορθώνει, τήν ἀγωνιώδη μέριμνα τοῦ βίου, τή ρουτίνα πολλῶν καθημερινῶν ματαίων πράξεων καί ἐπιδιώξεων πού κατατρώγουν τή ζωή μας, τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, καί προσέλθουμε στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ μέ ταπείνωση καί ἁπλότητα, θά ἀποκαλυφθεῖ καί σέ μᾶς τό μεγάλο καί μοναδικό μυστήριο πού συντελεῖται ἐκεῖ.
Δέν μπορεῖ κανείς νά προσεγγίσει τό μυστήριο αὐτό ἄν δέν μετανοήσει, δηλαδή ἄν δέν ἀλλάξει νοῦν, ἄν δέν παύσει νά βλέπει τά πράγματα ἀπό τή στενή καί φτωχή προοπτική τοῦ ἀρρωστημένου ἀπό τόν ἐγωϊσμό ἀνθρώπου, γιά νά τά δεῖ μέσα στήν αἰώνια καί ἄπειρη προοπτική τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν μιλᾶμε γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὡς μυστήριο πρέπει νά τήν ἀντιλαμβανόμαστε καί ὡς μυστήριο πρέπει νά τήν προσεγγίζουμε, γιατί ὅλα τά γεγονότα τῆς ἐνανθρωπήσεως, τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἔγιναν μέ θαυμαστό τρόπο πού ξεπερνᾶ τό νοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας λένε ὅτι, ἐάν ἡ θεία ἐνανθρώπηση ἦταν καταληπτή, δέν θά ἦταν θεία καί παρομοιάζουν ὅσους ἀμφιβάλλουν ἤ δέν πιστεύουν, μέ ἐκεῖνον πού καθόταν στό σκοτάδι καί πληρώθηκε ἀπό φῶς, ἐπειδή ὅμως δέν γνώριζε τό πῶς ἦλθε τό φῶς, δέν δέχθηκε τό φωτισμό. Ἄν πιστεύαμε μόνο σέ ὅσα μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε μέ τή γνώση, τότε δέν θά ἔπρεπε νά ὑπάρχει τίποτε πέρα ἀπ’ αὐτά πού ὁ νοῦς μας συλλαμβάνει καί προπαντός δέν θά ἔπρεπε νά ὑπάρχει ὁ ἀκατάληπτος Θεός, ἐφ’ ὅσον ὁ ἀνθρώπινος νοῦς ἀδυνατεῖ νά τόν ἀντιληφθεῖ. Εἶναι λοιπόν τολμηρό νά ἐρωτᾶμε πῶς ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος καί νά προσπαθοῦμε μέ τή διάνοιά μας νά τό ἐξιχνιάσουμε, ὅταν ἀγνοοῦμε ἀκόμη καί γιά τόν ἑαυτό μας πῶς γίναμε ἄνθρωποι, πῶς ἡ νοερά ψυχή μας εἶναι συνδεδεμένη μέ τό σῶμα μας. Γι’ αὐτό ὁ μόνος τρόπος προσεγγίσεως στό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως καί σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πίστη στήν παντοδυναμία τῆς θελήσεως καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων πού ἀποτελεῖ ὡς γεγονός “σεισμόν γῆς”, κατά τήν χαρακτηριστική ἔκφραση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, εἶναι τό κεντρικό μυστήριο ὅλης τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ἡ δημιουργία καί ἡ σωτηρία, ὅλη ἡ ἐλεημοσύνη καί ἡ φιλανθρωπία τῆς ἁγίας Τριάδος, ἀνακεφαλαιώνονται στόν Θεάνθρωπο Χριστό, πού μέ τήν ἐνσάρκωσή Του κι ὅλα τά μυστήρια τῆς ἔνσαρκης παρουσίας Του, ἀπεκάλυψε τή χριστολογική καί χριστοκεντρική ρίζα καί προοπτική κάθε πραγματικότητας καί ὁλόκληρης τῆς πραγματικότητας. Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατί τά Χριστούγεννα ἑορτάζονται καί πανηγυριζονται σάν “τά σωτήρια τοῦ κόσμου, ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος, ἡ κοινή ἑορτή πάσης τῆς κτίσεως” (Μ. Βασίλειος). Ἐπειδή, ὁ “ἐπιδημήσας Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐκένωσεν ἑαυτόν, ἵνα τῷ κενώματι αὐτοῦ πληρωθῇ ὁ κόσμος”… Ὁ Θεός μας ἔρχεται νά κενωθεῖ, νά πτωχεύσει, νά κριθεῖ, νά σταυρωθεῖ, νά κατέλθει στόν Ἅδη, νά ἀναστηθεῖ καί νά ἀναληφθεῖ, γιά νά φανερώσει μέ ὅλο αὐτό τό μυστήριο τῆς κενώσεώς Του, ὅτι δέν εἶναι δύναμη, ἰσχύς, αὐθεντία, κυριαρχία, νομοθεσία, καταδίκη, τιμωρία, ἐκδίκηση. Ἔρχεται, μέ ἄλλα λόγια, νά σώσει στήν ἀγάπη καί μέ τήν ἀγάπη Του τόν ἄνθρωπο, νά βαστάξει ὅλες τίς ἀσθένειές μας καί νά σηκώσει ὅλα τά ἀνομήματά μας, νά μεταμορφώσει ὅλες τίς ἀπελπιστικά ἀνθρώπινες καταστάσεις σέ γνώση τῆς δυνάμεως τῆς Ἀναστάσεώς Του…». (http://www.apostoliki-diakonia.gr).
Αν θελήσουμε να ξεφύγουμε από τον πνευματικό ουμανισμό της παραφροσύνης και του ολέθρου, κάνοντας ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ, προς την πραότητα, την απλότητα, την ταπεἰνωση και την πίστη, τότε το οκτάκτινο Άστρο των Χριστουγέννων θα μας οδηγήσει, όπως τους Μάγους και τους Ποιμένες, στο σπήλαιο κι εκεί θα δούμε πράγματι το Θείο Βρέφος στην αγκαλιά της Αειπαρθένου Μητέρας Του! Θα δούμε επίσης τον Μνήστορα Ιωσήφ πιστό στο θέλημα του Θεού και τους Αγγέλους να υμνολογούν!
Αν συνεχίσουμε την πλάνη μας δεν θα δούμε ποτέ τον Χριστό και θα παραμείνουμε στα πολύχρωμα λαμπιόνια και στις σατανικές πεντάλφες να τις κρεμάμε για χριστουγεννιάτικα αστέρια…ΚΑΛΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.