Η παρουσία των αγίων είναι πολύτιμη για όλη την ανθρωπότητα

Η Εκκλησία, αιώνες τώρα, με τους αγίους και την θεολογία της, με τους ύμνους και τις ακολουθίες της, εξακολουθεί να μιλά με τη γλώσσα του ουρανού, σε έναν κόσμο αγχωμένο και ταλαιπωρημένο.

Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου (Βαρβάρας μεγαλομάρτυρος, Ιωάννου Δαμασκηνού, Σεραφείμ Φαναρίου) στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, κατά τη διάρκεια της οποίας κήρυξε τον θείο λόγο, ο Ιερομόναχος π. Γεννάδιος Μανώλης, της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».

Ξεκινώντας την ομιλία του ο π. Γεννάδιος, σημείωσε πως ζωή χωρίς γιορτές, μοιάζει με μακρύ δρόμο. χωρίς πανδοχείο, χωρίς στάση για ξεκούραση, μέσα στην καθημερινότητα της ζωής. Ο άνθρωπος είναι προορισμένος από την φύση του να γιορτάζει και να θυμάται τον Θεό.

Η γιορτή μέσα στην Εκκλησία, δεν είναι μια θεωρητική και αφηρημένη κατάσταση, αλλά συνιστά μία πορεία του ανθρώπου, να επιστρέψει στον Θεό.

Γι’ αυτό και ως βίωμα, χαρά και ευφροσύνη, η γιορτή δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από την δοξολογία του Θεού και την εμπειρία της θείας χάριτος. Έξω από την πραγματικότητα που δημιούργησαν τα γεγονότα της θείας οικονομίας, γεγονότα που έδωσαν νέο νόημα στον χρόνο, τον χώρο, τον άνθρωπο, την ίδια την ζωή.

«Ο λειτουργικός χρόνος στη ζωή της Εκκλησίας, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξεδιπλώνεται η αποκάλυψη. πραγματώνεται η σωτηρία του ανθρώπου και παίρνει αξία με το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.

Οι διάσπαρτες, μέσα στο εκκλησιαστικό έτος, εορτές, αποτελούν κέντρα, που οργανώνουν σε μία καινούργια διάσταση τον χρόνο, και προσφέρουν μία νέα κατεύθυνση στη ζωή του ανθρώπου, μία πορεία από τα επίγεια στα ουράνια.»

Η εορτή είναι αυτή η ύπαρξη της Εκκλησίας, συνέχισε ο π. Γεννάδιος, όπου η Ανάσταση συνεχίζει να ενεργείται, ως ιστορική πραγματικότητα και τοποθετεί τον πιστό μυστηριακά στον κόσμο της θείας ζωής.

Και αυτή η μεταμόρφωση του χρόνου, η ανακαίνιση του κόσμου, η χαρά που δίνει ο Χριστός στον άνθρωπο, αλλά και η μίμηση της ζωής του Χριστού, η καινούργια ζωή που απαιτεί η χριστιανική εορτή, βιώνεται μέσα στην Εκκλησία και την μυστηριακή της ζωή.

Οι εορτές της Εκκλησίας, πηγάζουν από το ένα και μοναδικό μυστήριο του Χριστού. Στη θεία Ευχαριστία, μέσα στην θεία Λειτουργία, την κατεξοχήν εορτή, είναι παρούσα όλη η Εκκλησία.

«Η Εκκλησία, αιώνες τώρα, με τους αγίους και την θεολογία της, με τους ύμνους και τις ακολουθίες της, εξακολουθεί να μιλά με τη γλώσσα του ουρανού, σε έναν κόσμο αγχωμένο και ταλαιπωρημένο.

Στηριγμένοι οι χριστιανοί στον Χριστό, δεν απελπίζονται, δεν διαλύονται στις όποιες προσωπικές και ευρύτερες δοκιμασίες, αλλά προσεύχονται και αγωνίζονται να ζήσουν όπως ο Κύριος τους, ώστε ο αγχωμένος και ταραγμένος κόσμος, να δει φως, το φως του Χριστού»