Η ζωή είναι απλή δεν χρειάζεται οδηγίες χρήσεως.

Να μάθουμε να ζούμε, λέγανε οι προ ετών οδηγίες χρήσεως των κάθε είδους ιθυνόντων. Να μάθουμε να ζούμε, χωρίς φόβο, με τους σεισμούς τους λιμούς και τους καταποντισμούς, προτρέπουν πάντοτε οι αρμόδιοι. Με τους Τούρκους θέλουνε να έχουμε αρμονικές σχέσεις και φιλικά αισθήματα. Μα που βγήκαν όλοι αυτοί και έχουν χρησθεί από μόνοι τους σωτήρες;

Ότι τούμπες και αν φάει το Χρηματιστήριο να υπομένετε, συμβουλεύουν από τη μεριά τους και οι πολιτικοί. Μην κοιτάτε τις καθιζήσεις, εσείς πρέπει να υπομένετε! Με τη μιζέρια και την κακομοιριά, που μας έχουν επιβάλει, όλα φαίνονται μάταια. Αυτό το τελευταίο πράγμα είναι και το εξεταστέο. Τι κόσμος και τούτος Θεέ μου! Είδα προχτές και κάτι παλιές φωτογραφίες από τις καταστροφές του Τσουνάμι στην Ασία και τρόμαξα! Δίπλα σε αυτούς που ψάχνανε για επιζώντες και θύματα, υπήρχαν κάποιοι ευτραφείς Ευρωπαίοι, με το μαγιό, που λιαζόντουσαν και έπιναν νωχελικά και απολαυστικά τις μπυρίτσες τους. Θυμάστε και εκείνους τους κακόμοιρους τους Αμερικάνους που έπαιρναν πέτρες και τούβλα από τους γκρεμισμένους πύργους της Νέας Υόρκης για να τα πουλήσουν ως ενθύμια;

Ζούμε μια ιστορία που δυστυχώς δεν μας επιφύλαξε, στα τόσα χρόνια που έχουν περάσει, λίγες στιγμές ευτυχίας. Αλήθεια τι γίνεται και τους τελευταίους αιώνες δεν έχουμε να επιδείξουμε και πολλά άξια λόγου επιτεύγματα, εκτός ίσως των περίφημων γεννημάτων των προγόνων μας. Αυτά έχουμε πάντα μπροστά, στα μάτια μας, όταν μας χτυπάνε, αυτά αναλογιζόμαστε, όταν μας χλευάζουνε, σε αυτά προστρέχουμε, ακόμα και όταν η τωρινή πνευματική απαξίωσή μας αγγίζει τα μηδενικά όρια.

Δεχόμαστε οδηγίες χρήσεως για τη ζωή μας και την καταδυναστεύουμε συνέχεια χωρίς ποτέ να εναντιωνόμαστε. Είμαστε σε θέση να αναπαράγουμε ή και να κατασκευάζουμε εκ νέου έργα παγκόσμιας εμβέλειας, όμως η διαρκής αίσθηση κατωτερότητας που υπάρχει, εγκλωβίζει και ακρωτηριάζει τις όποιες θετικές προσπάθειες καλυτέρευσης της κατάστασης.

Πράγματι πώς να οδηγηθείς σε μια ζωή αρμονικά δεμένη με τα δύσκολα στοιχεία της φύσης, όπως αυτά εμφανίζονται πολλές φορές, όταν παραβλέπεις όλους τους κανόνες που θα τα καθιστούσαν ακίνδυνα απέναντί σου; Όταν κατοικείς πάνω στο ρέμα, το σάπιο υπέδαφος ή τις ασταθείς προσχώσεις, είναι παράλογο να παραμένεις ήσυχος. Είσαι απαράδεκτος όταν κοιμάσαι τον ύπνο του Δικαίου, όταν το Χρηματιστήριο, η κακή διοίκηση, σε κατάντησαν ζητιάνο και πάνω απ’ όλα είσαι κατακριτέος γιατί ανέχεσαι τις όποιες καταστάσεις σε απαξιώνουν.

Για το Χρηματιστήριο, τι να πει κανείς; Κάποτε λέγανε ότι υπήρχε και κάποιο ανεπίσημο κόμμα όλων των παικτών! Που πήγαν όλοι αυτοί και δεν υπάρχει ούτε φωνή ούτε ακρόαση; Λούφαξαν και αυτοί σαν τους λύκους και περιμένουν να πάρουν το αίμα τους πίσω ή κάτι άλλο τρέχει και δεν μπορεί να μπει το μαχαίρι στην πληγή;

Έχει φθάσει στο αποκορύφωμά της μια αντίληψη της εξουσίας, που όχι μόνο καταδυναστεύει την ελεύθερη βούληση και θέτει αξεπέραστα προσκόμματα στην προσπάθειά της να φέρει σε αίσιο πέρας αυτό που η ίδια πιστεύει ότι είναι καλύτερο, αλλά και εφαρμόζοντας την αρχή και τη φιλοσοφία του Κρόνου, καταστρέφει τα ίδια τα παιδιά της, κατατρώγοντας και αυτές ακόμη τις σάρκες τους.

Πράττει ότι είναι δυνατόν προκειμένου να μην περιέλθει υπό αμφισβήτηση η δική της απατηλή κυριαρχία. Βρισκόμαστε όμορφα και απλά μπροστά σε μια σειρά σκοτεινών και αξιοκατάκριτων ενεργειών, γιατί απουσιάζουν παντελώς οι φωτεινές ιδέες, η αρμονία και η ανθρώπινη έκφραση.