ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ Η δημοκρατική αναρχία το τελευταίο στάδιο της ζωής που ξέραμε

Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος

E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr

Σήμερα ζούμε όλη η ανθρωπότητα για το κυνήγι του κέρδους. Πασχίζουμε παντοιοτρόπως να κερδίσουμε έστω και λίγα ψίχουλα, αρκεί να κερδίσουμε. Αυτή είναι η μεγάλη πλάνη που έχει περιπέσει η ανθρωπότητα. Είναι αυτό ακριβώς που μας οδηγεί κυριολεκτικά στον όλεθρο και το οποίο μας το έχουν προαναγγείλει τόσο ο Απόστολος Παύλος, όσο και οι Άγιοι Προφήτες της Πίστεώς μας. Παρόλα αυτά εμείς γινόμαστε δοσίλογοι, υποκριτές και άθλια υποκείμενα στα χέρια όλων αυτών, μιας ελίτ, που στόχο έχει να μας εξουσιάσει στο απόλυτο και να αποφασίζει για την ζωή μας, το παρόν και το μέλλον μας.

Παραδίνουμε τον πολιτισμό μας στον εκφυλισμό, την επιστήμη μας στην εργαλειοθήκη των πολιτικών και ξεχνάμε τον Περίανδρο που μας λέγει: «Το αληθινό κέρδος είναι βαριά κληρονομιά». Και ρωτάμε λοιπόν, πολιτικούς και πολίτες σε ποιό κέρδος πιστεύουν; Στο κέρδος της βαριάς κληρονομιάς, ή στο ανούσιο κέρδος (μικρό ή μεγάλο) της διαπλοκής και της λαμογιάς; Αυτό ας το απαντήσει ο καθένας μας, εμείς θα σας ξαναθυμίσουμε τα περί δοσίλογων: Κάθε δοσίλογος είναι τσιράκι, κάθε τσιράκι είναι δοσίλογος. Δοσίλογος, ιστορικά ονομάζεται πρόσωπο που συνεργάστηκε με τους κατακτητές στην περίοδο της Κατοχής. Γενικά είναι: αυτός που υποχρεωτικά δίνει λόγο σε κάποιον για τις πράξεις του. Τσιράκι ονομάζεται και ο πιστός ακόλουθος κάποιου. Εδώ υπονοείται ο ακόλουθος που βλάπτει Έθνος, Πατρίδα και Κράτος.

Κάθε ένας που ενδιαφέρεται μόνο για την πάρτη του και δεν του καίγεται καρφάκι για το Κράτος του, την Πατρίδα του και το Έθνος του στα δύσκολα θα γίνει δοσίλογος για να μπορέσει να περιφρουρήσει τα λίγα ή τα πολλά του εαυτούλη του. Άρα δεν είναι σώφρων γιατί ποτέ ένας σώφρων δεν έγινε δοσίλογος.

Ένας εραστής της ουτοπικής ελπίδας είναι δοσίλογος ή ηλίθιος. Διότι χρησιμοποιεί την ανύπαρκτη ελπίδα προκειμένου να υπερασπιστεί το ένοχό Εγώ του. Αν δεν το κάνει για το λόγο αυτό είναι το δεύτερο.

Καθένας μας που οι πράξεις του δεν προάγουν το κοινό συμφέρον όλων μας, αλλά με τη διαπλοκή, την επιορκία, την ψευδομαρτυρία και την κάθε αδικία προσπαθεί να αναρριχηθεί και να οικονομήσει τότε αυτός είναι δοσίλογος.

Κάθε δοσίλογος είναι εν δυνάμει Εφιάλτης. Όταν η πλειοψηφία των πολιτών είναι οι Εφιάλτες, τότε η χώρα αυτή δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να υπάρχει ελεύθερη και να απαιτεί σεβασμό από τους άλλους.

Ο αρχάριος δοσίλογος αν αντιληφθεί το φρικτό λάθος του με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ μπορεί να ξεφύγει και να σώσει τον εαυτόν του και την οικογένειά του από τον όλεθρο. Στον πωρωμένο είναι αδύνατον.

Όλα αυτά τα ζούμε σήμερα, ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν τα έχει ζήσει σε τέτοια έκταση πράγμα που σημαίνει ότι κάτι άλλο μας συμβαίνει. Με λίγα λόγια ζει σχεδόν όλος ο κόσμος μια περίοδο δημοκρατικής αναρχίας. Μεταξύ των λαών παρατηρείται ανομοιογένεια, μίση, έχθρες, ακαταστασία. Η εξουσία του σημερινού μας κόσμου ασκείται και παρουσιάζεται υπό δημοκρατικό μανδύα, ενώ παντού βασιλεύει η ανομία η βία και η εκμετάλλευση με θεό το κέρδος, δηλαδή τον μαμωνά. Διαφορετικές ιδέες, αντιλήψεις, κοσμοθεωρίες, τρόποι ζωής, έθιμα, παραδόσεις, αλέθονται στον ίδιο μύλο, στον μύλο της λεγόμενης δημοκρατικής συνύπαρξης των λαών. Οι συμμαχίες, οι πολιτικοί συνασπισμοί, οι διεθνείς οικονομικές ενώσεις, τα συνέδρια και οι συνδιασκέψεις, οι παγκόσμιες συναντήσεις και οι εθιμοτυπικές επισκέψεις, οι ανταλλαγές απόψεων και πληροφοριών αλλά και οι διασυνδέσεις μέσω μυστικών οργανώσεων αποτελούν τον παγκόσμιο ιστό, που οι σατανικές δυνάμεις εξυφαίνουν σε βάρος της ανθρωπότητας.

Οι λαοί ανύποπτοι, παγιδεύονται ο ένας μετά τον άλλον, ακόμη και οι δοσίλογοι εκούσιοι ή ακούσιοι. Μέσα λοιπόν στην αναρχία, που επικρατεί σε παγκόσμιο επίπεδο, την διπλωματία και την υποκρισία, που έχει γίνει κανόνας ζωής της ανθρωπότητας, στην οικονομική και τεχνολογική εξάρτηση και υποδούλωση, οι λαοί έγιναν εύκολη λεία της νεοταξικής ελίτ των παγκοσμιοποιητών. Αυτό σύμφωνα με τον Προφήτη Δανιήλ και Απόστολο Παύλο (Β΄ Θεσσαλ. κεφ.2) πρόκειται για το τελευταίο στάδιο ελευθερίας της ανθρωπότητας, πριν την ολοκληρωτική ολέθρια υποδούλωση της.