Ελεύθερη Άποψη.ΤΟ ΕΜΜΟΝΙΚΑ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟ ΕΣΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η αναδιάρθρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, από την τότε, κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, που εισήγαγε αυτόν τον όρο, του Ε.Σ.Υ., με το Νόμο 1397/1983, υπήρξε θεμελιώδης μεταρρύθμιση, πάνω στην οποία στηρίχτηκε η ιδέα και η πραγμάτωση της ισότιμης παροχής υπηρεσιών υγείας σε όλους τους πολίτες. Έκτοτε, εκτός από μετονομασίες και μπαλώματα, ουδεμία προσπάθεια ουσιαστικής μεταρρύθμισης υπήρξε, με αποτέλεσμα τα μετακυλίεται το βάρος των υπηρεσιών υγείας στον ιδιωτικό τομέα, που «δανείζει» στο κράτος με το αζημίωτο.
Σήμερα, το Ε.Σ.Υ. αποτελείται από τα νοσηλευτικά ιδρύματα, που παρέχουν ενδονοσοκομειακή περίθαλψη, τα κατά τόπους Κέντρα Υγείας και τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤοΜΥ). Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει η λεγόμενη διαλειτουργική σύνδεση μεταξύ των με αποτέλεσμα, να επιτείνεται σήμερα, στο μεγάλο κίνδυνο και η τραγωδία της πανδημίας. Ταυτόχρονα, κάθε είδους στείρα κριτική, για την κυβέρνηση αλλά και το αρμόδιο υγειονομικό προσωπικό, από πλευράς των Μ.Μ.Ε., δημιουργεί πλύση εγκεφάλου, δυσθυμία και απογοήτευση στους πολίτες, που δυστροπούν αδυνατώντας να συνεργασθούν με το κράτος για ένα καλύτερο αύριο.
Από τις αρχές του 2020, η Ελλάδα ταλανίζεται στη δίνη μιας παγκόσμιας καταστροφικής πανδημίας, με ολέθρια αποτελέσματα στον πληθυσμό και την οικονομία του τόπου.
Δυστυχώς όμως, η λέξη «οικονομία», όταν αφορά στο δημόσιο χρήμα, αποκτά διαφορετική διάσταση κι έναν πλουραλιστικό χαρακτήρα, που δε συνοδεύεται από τακτό έλεγχο ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αλλά ούτε και στον απαιτούμενο έλεγχο των ληπτών των υπηρεσιών αυτών, που πολλές φορές καταχρώνται του δικαιώματός των, όπως συνέβη μετά το 2016, όπου αδιακρίτως δόθηκε η δυνατότητα δωρεάν παροχής υπηρεσιών υγείας στο ΕΣΥ, σε όλους τους ανασφάλιστους, που είχαν ΑΜΚΑ στη χώρα, με αποτέλεσμα να παρέχονται δωρεάν υπηρεσίες σε καραβάνια προερχόμενα από ξένα κράτη, αλλά και να ευνοηθεί η ανασφάλιστη εργασία.
Ο δικαιωματισμός στην Ελλάδα, άλλωστε συχνά προσέγγιζε τα όρια της κατάχρησης, από πλευράς μη παραγωγικών στοιχείων, όπου εκμεταλλευόμενοι την προσπάθεια των κομμάτων να διατηρηθούν στην εξουσία προσελκύοντας ψήφους «της ευκαιρίας», διασπάθιζαν δημόσιο χρήμα.
Η έλλειψη διαλειτουργικότητας, των Μονάδων υγείας μεταξύ τους, αποτελεί τη σημαντικότερη τροχοπέδη στη διαχείριση της πανδημίας. Όλο το βάρος ευρίσκεται στη δευτεροβάθμια φροντίδα, δηλαδή τα νοσοκομεία, που σε κάθε εφημερία τους, ασκούν Πρωτοβάθμια Φροντίδα και δέχονται ένα τεράστιο ιικό φορτίο διασποράς νόσου, που ταξιδεύει από τα εξωτερικά ιατρεία προς τους θαλάμους αλλά κι έξω από αυτούς.
Παράδειγμα…
Βγαίνει θετικό το self test στο σπίτι. Ωραία. Από εκεί και πέρα, πρέπει ο άρρωστος, αντί να συμβουλευτεί το γιατρό της Πρωτοβάθμιας, να πάει στην ουρά στο διαγνωστικό, ή στο νοσοκομείο, να κάνει μοριακό. Στην ίδια σειρά, υπάρχουν θετικοί κι αρνητικοί. Ακόμα πιο ωραία. Γιατί το κράτος θέλει οπωσδήποτε, μοριακό. Έτσι κολλάνε όλοι. Και όλοι πληρώνουν μοριακό! Γιατί; Για να αστυνομεύσουμε τον πολίτη, μήπως και προσποιούμενος τον νοσήσαντα αποφύγει τον εμβολιασμό του.
Όταν όμως η… αστυνόμευση του πολίτη ταυτίζεται με τη διασπορά προς την κοινωνία, υπάρχει πρόβλημα.
2ον. Όλοι μαζί, τρέχουν στο εφημερεύον νοσοκομείο με το παραμικρό σύμπτωμα.
…Και όλοι μαζί περιμένουν τα αποτελέσματα… Θετικοί – αρνητικοί, στο ίδιο καμαράκι; Κάποιος πρέπει να μιλήσει για… αποκέντρωση στο υδροκέφαλο ΕΣΥ.
Μήπως τα κατά τόπους Κέντρα Υγείας, έπρεπε να εφημερεύουν για ελαφρά περιστατικά; Μήπως τα περίφημα μοριακά, θα έπρεπε να γίνονται με ραντεβού στις Το ΜΥ και τα Κέντρα Υγείας, όπου δυνητικά θα μπορούσαν να εφημερεύουν ενδιαφερόμενοι ιατροί, σε αναμονή για ειδικότητα, ιδιώτες, νοσηλευτές κλπ., αφού επιμένουν να μη διορίζουν μονίμους;
Δυστυχώς όμως, κανένα κανάλι, δεν ανέδειξε το τεράστιο πρόβλημα των νοσοκομείων επί πανδημίας, ενώ συνηγορούν απρόσκοπτα στην επίταξη ιδιωτών, ώστε να επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο το έργο στα νοσηλευτικά ιδρύματα, αντί να αποσυμφορηθούν αυτά, από τον όγκο των προσερχομένων στις εφημερίες τους. Διότι Στην Ελλάδα, κουμάντο κάνει το μικρόφωνο και γενικά… οι μικρό-φωνοι, με ενισχυτή εμβέλειας φωνής. Όποιος όμως βγαίνει την τηλεόραση, που δεν είναι καφενείο, ας προσέχει τι λέει και σε ποιους δίνει το λόγο. Δεν μπορεί να δίνει ο καθένας αναρμόδιος και άσχετος, επειδή του δόθηκε ένα μικρόφωνο, οδηγίες δημόσια για σοβαρά θέματα, να επιλέγει, να μειώνει, να οριοθετεί, για να «αρέσει» και ως συνήθως, κάποια στιγμή να μπει και στη βουλή να μας κυβερνήσει αναλόγως.
Ας σεβαστούμε τους νεκρούς κι όσους δίνουν μάχη στις εντατικές. Ο δε όρος «ψέκι», «ψέκια» κλπ., ανοησίες είναι ιδιαιτέρως απεχθής και φθηνός, ενώ αποσκοπεί δόλια, σε κατάργηση κάθε δημοκρατικού λόγου, υπονοώντας διανοητική ανεπάρκεια του συνομιλητού, λόγω δήθεν έκθεσης σε επίδραση ψυχοτρόπων πτητικών ουσιών, που ψεκάζονται από το… υπερπέραν. Ευνοεί τη χαρά του άσχετου, με ευκολία και απρέπεια, που βγάζει το συνομιλητή του ψεύτη και ψυχοπαθή.
Να απαγορευτεί σε μη ειδικούς, κυρίως δημοσιογράφους να εκφράζουν απόψεις για την πανδημία, διασπορά της κλπ., να αντιλέγουν δημόσια σε προσωπικό ύφος, προς προσκεκλημένους επιστήμονες, να κρίνουν σχετικά με τα μέτρα και την πανδημία γενικότερα, να παίρνουν θέση άμεσα ή έμμεσα, σε θέματα επιστημονικά αμφιλεγόμενα και ευαίσθητα. Ο κάθε κύριος Μικρόφωνος, πρώτα να κάνει τη διατριβή του επί της ιολογίας και μετά να βγαίνει να μας κάνει πλύση εγκεφάλου για να… αρέσει… Η δουλειά τους είναι να μας μεταφέρουν όλες τις απόψεις των ειδικών. Όχι τις δικές τους σε θέματα, που δεν είναι ειδικοί.
Ο ΓΚΟΥΦΗ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΟΣ…
Η συγκέντρωση των αλλοδαπών στο Σύνταγμα, την Πρωτοχρονιά, τα απρεπή υπονοούμενά τους, δημόσια, εναντίον του Πρωθυπουργού της χώρας, που τους φιλοξενεί, άναψαν τα αίματα…
Και κάποιοι, πρακτικοί αναλυτές της κατάστασης, θεώρησαν ότι θα υπήρχαν πολλές εισαγωγές αλλοδαπών στα νοσοκομεία, μετά τη διασπορά, που έγινε κατά την «ειρηνική» αυτή, «μάζωξη», ή… καλύτερα άσκηση ετοιμότητας!
Όταν γίνεται μια συγκέντρωση αλλοδαπών, που ως επί το πλείστο εργάζονται ανασφάλιστοί και για τούτο δεν είναι σε υψηλό ποσοστό άνεργοι σαν τους αυτόχθονες, που φορολογούνται και πληρώνουν εισφορές, (στην Ελλάδα ζούμε), καλό θα είναι να αντιληφθούν όλοι ότι η διασπορά, θα γίνει πρώτα στα δύστυχα όργανα της τάξης, που θα σπεύσουν στο σημείο, κατόπιν στην υπηρεσία τους, μετά στις οικογένειές τους κι από εκεί στα σχολεία των παιδιών τους και δε συμμαζεύεται.
Ως προς τους ευπειθείς αλλοδαπούς, η διασπορά γίνεται μεταξύ τους, κατόπιν δε, κυρίως στο χώρο της εργασίας τους, που είναι σε Αθήνα, Πειραιά, περίχωρα κι ολόκληρη την Ελλάδα. Κάτω από τη μύτη μας, επομένως. Άρα, οι 500, δεν είναι 500, ούτε αλλοδαποί, αλλά χιλιάδες αθώοι, εξ αιτίας του Ξενίου Διός, που μάλλον έχει πιεί πολύ, μαζί με το Διόνυσο και δε βλέπει μπροστά του…
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός