Κατράκης Πότης

Από τότε που σε γνώρισα

Από τότε που σε γνώρισα

άλλαξα ράγες και σέρνομαι

στα μονοπάτια που χαράζουν τα βήματά σου,

στεγάζομαι κάτω από τον ουρανό

της δικής σου ψυχής,

αναπνέω με την αύρα του κορμιού σου

και τρέφομαι με το χαμόγελό σου.

Η καρδιά μου χτυπάει

στο ρυθμό της καρδιάς σου,

τα μάτια μου βλέπουν

με τις κόρες των ματιών σου,

ακούω τους αιμάτινους ποταμούς

που κυλάνε στις φλέβες σου και δροσίζομαι,

Τι υπέροχο όνειρο, Θεέ μου!

Ας ήτανε ποτέ να μην ξυπνήσω.

 

 

Από την ποιητική συλλογή

«Ερωτικά” Νο 7»