Αβούρης Μιχάλης

Το πενηντάρι

Στου Λουιζίδη την ταβέρνα,

βρέθηκε ένα πενηντάρι,

κι’ έγινε χαμός μεγάλος,

ποία θα το πρωτοπάρει.

 

Η μία λέει, -Ήτανε δικό μου,

το είχα φέρει απ’ το χωριό μου,

κι’ επειδή δεν είχα προσέξει,

μου έπεσε από την τσέπη.

 

Μία στην ίδια την μεριά,

μάζευε συμμετοχές,

είχε ανοίξει μία τσάντα,

κι’ έκανε συναλλαγές.

 

Έπαιρνε κι’ έδινε ρέστα,

κι’ έτσι φίλε πες τα πες τα,

όλοι είχαν απορία,

μην ανήκε στην Μαρία.

 

Τέλος πάντων μες την ζάλη,

παρεξήγηση μεγάλη,

έγινε την Τσικνοπέμπτη,

που το πενηντάρι ευρέθη.

 

Η κυρία που το πήρε,

ήταν παρεξηγημένη,

και το πήρε και απήλθε,

απ’ το γλέντι η καημένη.

 

Τι να πω θα ήταν σωστό,

όσες το διεκδικούσαν,

μέσα στου κρασιού την ζάλη,

πενηντάρι ν’ αποκτούσαν.

 

Ήταν όμως και αφορμή,

ένα ποίημα να σκαρώσω,

και σε σας που εκτιμώ,

με αγάπη να σας δώσω.-

 

Μιχάλης Αβούρης

Από την ποιητική συλλογή

«Τα αναπάντεχα»