Καραμπότης Λευτέρης

Γυναίκα… Όλα… Εσύ…!

(κάθε φορά 8 του Μάρτη)

 

Η ρίζα εσύ… και ο κορμός…

Καρπός σου… η ανθρωπότης…

Τα χέρια σου… αυτής κλαδιά…

Γυναίκα εσύ… Θεότης…

 

Μεγάλο το προνόμιο…

Συνάμα… και ευκαιρία…

Όταν… γεννιέσαι… θηλυκό…

Και γίνεσαι… Κυρία…

 

Έχεις… το θείο χάρισμα…

Ζωή… για να χαρίζεις…

Και όντας… πλάσμα θεϊκό…

Σε όλα… ξεχωρίζεις…

 

Σ’ εσένα… όλοι… οφείλουμε…

Την πρώτη… τη πνοή μας…

Και από σένα… παίρνουμε…

Το πρώτο… το φιλί μας…

 

Τα ξέρεις όλα… τα μπορείς…

Το τρόπο… διαθέτεις…

Όχι… το να… δημιουργείς…

Αλλά… και να συνθέτεις…

 

Μοιάζεις με ήλιος το πρωί…

Ζεσταίνεις… και φωτίζεις…

Και σαν φεγγάρι… τις βραδιές…

Δροσίζεις… και κοιμίζεις…

 

Αν και τους άνδρες συ γεννάς …

Κάποιοι τους… το ξεχνούνε…

Κι’ αντί να είναι ευγνώμονες…

Εσένα… υποτιμούνε…

 

Όμως κι’ αυτό το ξεπερνάς…

Μόνο… με τη σιωπή σου…

Αφού… καρδιά σου… κι’ αγκαλιά…

Κρύβουν… την δύναμή σου…

 

Γυναίκα είσαι… σύμβολο…

Αγάπης… και… θυσίας…

Μνημείο… εσύ της προσφοράς…

Και της… ευαισθησίας…!

 

Λευτέρης Καραμπότης