Ένας παράλογος πόλεμος

Το δίκαιο τηλεοπτικό παράπονο του μικρού Ουκρανού από το καταφύγιο του Κιέβου (τώρα τον 21^ο αιώνα) πως δεν θέλει να πεθάνει, ήταν μια γροθιά στο στομάχι μας! Συνομήλικοι κι εμείς με το ουκρανάκι τη ζοφερή εκείνη εποχή του μεγάλου πολέμου και της κατοχής. Αμέσως με το ουρλιαχτό της σειρήνας τρέχαμε με τις μανάδες (γιατί οι άνδρες πολεμούσαν στο μέτωπο) στα γειτονικά καταφύγια (ορύγματα) για να προφυλαχτούμε από τα συμμαχικά SPITFIRES και τα γερμανικά Στούκας, που βομβάρδιζαν ανηλεώς το Χασάνι, όπως ονομαζόταν παλαιότερα, το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού!

Υπογραμμίζεται η αμέριστη βοήθεια και η ανθρωπιά που προσφέρεται στους ουκρανούς πρόσφυγες από πολλά ευρωπαϊκά και μη κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Φρίξος Δήμου

Πλοίαρχος Ε.Ν