ΜΗ ΔΙΣΤΑΣΕΤΕ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΕΙΣΤΕΙΤΑΙ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ.(Πολλαί της ασεβείας αι οδοί, της δε αληθείας μία. (Χρυσόστομος)
Η δύναμη της αλήθειας, δεν χρειάζεται καμία βοήθεια. Ακόμη και αν μυριάδες εχθρών της προσπαθούν να την σβήσουν, όχι μόνο δεν αφανίζεται, αλλά με όργανα τους διώκτες της γίνεται υψηλότερη και λαμπρότερη, περιφρονούσα όσους μάταια ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους και μαίνονται εναντίον της. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπήρξε εραστής της αλήθειας, αγωνιστής της αλήθειας, ομολογητής της αλήθειας και μάρτυρας της αλήθειας. Μας άφησε μ’ αυτόν τον τρόπο μια βαριά κληρονομιά, που είναι και το χρέος μας, ως καλοί Έλληνες ορθόδοξοι Χριστιανοί
Μη προτίμα την ομόνοια της αληθείας (Προς Ρωμαίους 23 2 PG 80 611) μάς λέγει, μας προτρέπει δηλαδή εφόσον κατέχομε την αλήθεια δεν πρέπει να προτιμούμε την ομόνοια πού είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού και υποχώρησης, αλλά θα πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθήσουμε να λάμψει η αλήθεια μέχρι και να χύσεις το αίμα σου.
Στους δύσκολους καιρούς και στις πονηρές ημέρες των καιρών μας να τον έχουμε παράδειγμα και να μαρτυρούμε ως Ορθόδοξοι μέχρι θυσίας την όντως αλήθεια, όπως ακριβώς την παραλάβαμε από τους πατέρες μας και τους αγίους της Εκκλησίας μας.
O Άγιος Ι. Χρυσόστομος Προτίμησε την αλήθεια από την εύνοια των αρχόντων, με αποτέλεσμα να μετατραπούν σέ φανατικούς εχθρούς του. Ο Άγιος προτίμησε να πράξει εκείνο πού έπρεπε να πράξει σαν καλός χριστιανός και τα υπόλοιπα τον άφησαν αδιάφορο.
Ο άγιος Χρυσόστομος υπερασπίστηκε εκείνους που αδικούνταν και πήρε με παρρησία το μέρος εκείνων που είχαν μαζί τους την αλήθεια, έστω κι αν ήταν μικροί και ανίσχυροι και αδικούνταν και διώκονταν από τους ισχυρούς κατά κόσμο.
Π.Χ Το 401 μ.Χ. η αυτοκράτειρα Ευδοξία (με δόλο) ιδιοποιήθηκε τον αμπελώνα κάποιας πτωχής χήρας, η οποία ζούσε απ’ αυτόν με τα ανήλικα παιδιά της. Και τον οποίον είχε κληρονομήσει από τον αποθανόντα άνδρα της, αλλά μη έχοντας χρήματα να κάμει την αποδοχή κληρονομιάς, το άφησε έτσι και ζούσε από αυτό. Κανένας δεν την είχε ενοχλήσει γιατί όλοι γνώριζαν ότι ο αμπελώνας ανήκε στη φτωχιά χήρα, η Αυτοκράτειρα όμως πού είχε πλούτη, παλάτια κι όλο τον κόσμο δικό της. Ήθελε να κατέχει στην προσωπική της ιδιοκτησία και το αμπέλι της φτωχιάς χήρας και δεν δίστασε να το πράξει. Αλλά βρέθηκε αντιμέτωπη με τον Άγιο Χρυσόστομο πού ήταν τότε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Η χήρα ζήτησε την συμπαράσταση του αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και εκείνος έχοντας ως κριτήριο την αλήθεια δεν δίστασε να επέμβει στην αυτοκράτειρα υπέρ της αδικημένης χήρας με αποτέλεσμα φυσικά να προσκαλέσει την οργή της. Αλλά και αυτό τον άφησε αδιάφορο. έπραξε εκείνο πού του επέβαλε η Χριστιανική του συνείδηση και το αμπέλι το ξαναπήρε η φτωχιά χήρα. Γιαυτό και μείς αδέρφια σαν καλοί Έλληνες ορθόδοξοι Χριστιανοί, όταν διαπιστώνουμε ότι κάποιο άθλιο και θλιβερό υποκείμενο, πού ως συνήθως θα είναι και πλούσιο μάλιστα, προσπαθεί να αρπάξει με άτιμα μέσα το οικόπεδο κάποιας φτωχιάς γυναίκας, ή την περιουσία του Δημοσίου πού ανήκει σέ όλους μας. Αμέσως και χωρίς δισταγμό πρέπει να το καταγγείλουμε, και αν οι τοπικοί υπεύθυνοι αδιαφορήσουν -πράγμα συνηθισμένο για τούς γνωστούς λόγους- να θυμόμαστε ότι υπάρχει ο εισαγγελέας
ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ – ΣΚΟΥΜΠΕΛΟΣ
ΓΝΗΣΙΟΣ ΧΗΡΟΛΑΚΙΩΤΗΣ