Πρόσφυγες

Ουκρανία, η απαρχή μιας νέας πραγματικότητας ξεκίνησε…

Στο ξημέρωμα άλλης μιας μέρας, μουντής και κρύας καθρεφτίζεται η όψη ενός κόσμου, το ίδιο παγερού και κρύου λόγω, της κατάστασης που επικρατεί. Τι κι αν είναι πρώτη Μαρτίου…; Οι επιθέσεις στην Ουκρανία συνεχίζονται. Και μάλιστα, σε κατοικημένες περιοχές. Οι άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν, μεταναστεύουν και όσοι, έμειναν ζουν με τον φόβο στα καταφύγια ακούγοντας τους συνεχείς βομβαρδισμούς τριγύρω. Μια ανατροπή στις ζωές τους. Άλλος ένας ξεριζωμός… Μια ανατροπή βίαιη, ξαφνική, ερήμην τους.

Αυτό λοιπόν, ανέκαθεν συμβαίνει. Πράγμα τόσο οξύμωρο μα τόσο πραγματικό . Δυστυχώς, δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να πιστέψουν πως βρέθηκαν από μια κατάσταση κανονικότητας που ζούσανε στην άλλη. Τα έχουν χαμένα. Αυτή είναι η σύγχρονη κοινωνία που ζούμε. Ανεξέλεγκτες καταστάσεις, εις βάρος του εκάστοτε λαού.

Τα ακραία φαινόμενα του καιρού, πιστεύω συνηγορούν κι αυτά, στην αλλαγή του ’’κλίματος’’. Ενός κλίματός δριμύτατα άγριου με απότομες αλλαγές. Με καταστροφές, φθορές, βιαιότητας και μη σεβασμού δικαιωμάτων. Αποφασίζουν οι ελάχιστοι για το μέλλον των πολλών. Και η συνέχεια έπεται…

Σφαιροπούλου Αγγελική

Εκπαιδεύτρια Προσωπικής Ανάπτυξης