Το πέταγμα του αετού

«Θα πετώ, θα πετώ, θα πετώ στον ουρανό, κόντρα σ’ όλους τους ανέμους και στον άστατο καιρό»

Αυτό το τραγουδάκι παίζει στο μυαλό μου τον τελευταίο καιρό. Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ, μου έχουν καρφωθεί τα λόγια του και τα τραγουδώ με ενθουσιασμό θα έλεγα. Ίσως και, με μια επιμονή… σε ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτά που ζούμε….

Τι μας απομένει λοιπόν για να αισιοδοξούμε; πέρα από να τραγουδάμε κάνα τραγουδάκι και να βγαίνουμε στον καθαρό αέρα να απολαμβάνουμε τον ήλιο και την θάλασσα… Και σήμερα που ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, ευνόησε μεγαλόπρεπα, το πατροπαράδοτο έθιμό μας.

Το πέταγμα του αετού λοιπόν, μια κίνηση ελευθερίας! Η χαμένη ανεμελιά! Έστω και για λίγο αναβίωσε. Το έθιμο αυτό αποτελεί ένα τρόπο διασκέδασης, παρέα με τα παιδιά. Και απ’ ότι είδα, «το σπορ αυτό» είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για τους μπαμπάδες!

Μια ωραία αφορμή για να βγει όλη η οικογένεια έξω. Έτσι αυτή η μέρα, ήταν μια μέρα χαράς, και παιχνιδιού. Το ελαφρύ αεράκι συνέβαλε στο πετυχημένο πέταγμα του, κάθε λογής αετού! Και πραγματικά πρώτη φορά μετά τόσο καιρό είδα την περηφάνια, τη χαρά και την ευτυχία στα πρόσωπα όλων, που παρεμπιπτόντως, δεν φορούσαν μάσκα! Επιτέλους, πρώτη φόρα μετά τις απόκριες που κανένας δεν φορούσε μάσκα! Ένα ευτυχές γεγονός λοιπόν, μέσα στο χάος λόγω του πρόσφατου πολέμου.

Και αναρωτιέμαι τελικά, μήπως αυτή η Καθαρή Δευτέρα, ήταν η Καθαρότερη από αυτές που προϋπήρχαν…; Μήπως εκτίμησαν κάποιοι καλύτερα τις καταστάσεις (που είναι ντόμινο) και αποφάσισαν να χαρούν τη ζωή; Μήπως η υποκρισία υποχωρήσει; Μήπως και, δεν βάλουν κανενός είδους μάσκα όλο το χρόνο; Ατελείωτα τα Μήπως…;

Και επειδή τα ερωτήματα δεν τελειώνουν ποτέ, σας στέλνω το ρεφρέν από το τραγουδάκι που μου αρέσει τόσοοο πολύ για να ξεαλλεγγράρετε… Γειά σας…! Καλή Σαρακοστή να έχουμε!

Σφαιροπούλου Αγγελική

Εκπαιδεύτρια Προσωπικής Ανάπτυξης